Ocena powtarzalności wyników analizy zmienności rytmu w dwóch kolejnych dobach rejestracji EKG metodą Holtera

Streszczenie

Cel pracy: Ocena powtarzalności parametrów analizy czasowej i częstotliwościowej zmienności rytmu zatokowego w dwóch kolejnych dobach rejestracji EKG.
Materiał i metody: Analizą objęto 48-godzinne EKG, które wykonano u 32 pacjentów (19 z kardiomiopatią przerostową, 3 z chorobą wieńcową, 10 z zaburzeniami rytmu lub utratami przytomności). Stosowano rejestratory cyfrowe Digicorder — Del-Mar Medical (częstość próbkowania 256 Hz). Oceniano średnią częstotliwość serca (HR, heart rate) oraz standardowe parametry analizy czasowej: SDNN, rMSSD, indeks trójkątny (TI, triangular index). Analizę częstotliwościową wykonano w godzinach nocnych między 4.00 a 5.00 rano, oceniając widmo niskich LF (low frequency) i wysokich HF (high frequency) częstotliwości. Porównano wyniki w I i II dobie rejestracji. Powtarzalność oceniono metodą Blanda i Altmana.
Wyniki: Korelacja wyników analizy czasowej i częstotliwościowej w I i II dobie była wysoka — r > 0,7. Współczynniki wariancji poszczególnych parametrów wynosiły odpowiednio dla: średniej HR — 5%, SDNN — 11,8%, rMSSD — 18,2%, IT — 16,1%, LF — 13%, HF — 12,7%. Tylko wyniki 1–2 badanych nie mieściły się w zakresie określanym przez współczynnik powtarzalności, co było częściowo związane z gorszą powtarzalnością średniej częstości rytmu.
Wnioski: Krótkoterminowa powtarzalność wyników analizy zmienności rytmu jest zadowalająca. Przy stosowaniu analizy zmienności rytmu minimalna liczebność badanej grupy powinna wynosić około 40 osób, a oczekiwany ewentualny zakres zmian wartości wyników pod wpływem różnych czynników powinien przekraczać, w zależności od parametru, 12–18%. Przy ocenie powtarzalności wyników zmienności rytmu należy zwracać uwagę na powtarzalność częstości rytmu serca. (Folia Cardiol. 2001; 8: 119–127)