Ocena całkowicie zamkniętych tętnic wieńcowych poddawanych przezskórnej rewaskularyzacji na podstawie ultrasonografii wewnątrzwieńcowej

Streszczenie

Wstęp: Całkowite zamknięcie tętnicy wieńcowej stwierdza się u około 20-40% pacjentów poddawanych koronarografii, a zabiegi odtwarzające ich światło stanowią około 10% wszystkich zabiegów przezskórnej rewaskularyzacji serca. Celem niniejszej pracy było porównanie ultrasonograficznej charakterystyki tętnic wieńcowych zamkniętych w trakcie ostrego oraz przewlekłego procesu okluzji.
Materiał i metody: Do badania włączono 49 pacjentów (16 K, 33 M, śr. wiek 57 ± 8 lat). Populację tę ze względu na charakter zamknięcia podzielono na dwie grupy: gr. 1 stanowiło 25 pacjentów z ostrym zamknięciem tętnicy wieńcowej (w przebiegu ostrego zawału), natomiast gr. 2 tworzyło 24 pacjentów z przewlekłym zamknięciem tętnicy wieńcowej. Po predylatacji małym balonem do leczonych tętnic wprowadzano sondę ultrasonograficzną. Analizie poddano następujące parametry: średnica naczynia (LD) i wymiar całkowity naczynia (VD) (media-to-media diameter) oraz pole światła (LA) i całkowite pole naczynia (VA). Dodatkowo ocenie poddawano stopień przebudowy (remodelingu) naczynia (RI, remodeling index), a także oceniano blaszki pod kątem składu jakościowego (miękkie, twarde, mieszane, włókniste)
Wyniki: Blaszki twarde stwierdzono u 36% u osób z grupy 1 oraz u 50% pacjentów z grupy 2, natomiast blaszki miękkie stwierdzano odpowiednio u 28% oraz 17% chorych obu grup. Wymiar całkowity naczynia był większy w grupie 1 (16,2 ± 6,4 mm2 vs. 13,3 ± 3,2 mm2, NS; odpowiednio gr. 1 vs. gr. 2). Średnia wielkość blaszki miażdżycowej uzyskana po predylatacji była w stosunku do odcinków referencyjnych istotnie większa w miejscu zamknięcia naczynia, jednak parametr ten nie różnił się istotnie pomiędzy grupami. W obu badanych grupach obserwowano dyssekcje blaszki miażdżycowej. W gr. 1 obserwowano to zjawisko u 15 (62,5%) pacjentów, natomiast w gr. 2 - u 17 (68%) pacjentów (p = NS). Średnie wartości wskaźnika remodelingu dla obu grup wyniosły w grupie 1 1,04 ± 0,24 oraz 0,87 ± 0,26 w grupie 2, przy czym w badanej populacji przeważał typ ujemny remodelingu. W grupie 1 stwierdzono go w 15 (62%) przypadkach, natomiast w grupie 2 u 20 (81 %) pacjentów.
Wnioski: Zamknięcie tętnicy wieńcowej, zarówno w przebiegu ostrego zawału serca, jak i przewlekłej okluzji jest związane z ujemnym remodelingiem naczynia oraz obecnością zwapnień. (Folia Cardiol. 2001; 8: 509-516)