English Polski
Tom 8, Supl. D (2001)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2001-08-22

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 618
Wyświetlenia/pobrania artykułu 884
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Wtórna prewencja choroby niedokrwiennej serca u kobiet. Krakowski Program Wtórnej Prewencji Choroby Niedokrwiennej Serca

Kalina Kawecka-Jaszcz, Piotr Jankowski, Andrzej Pająk, Grzegorz Bilo, Leszek Bryniarski, Danuta Czarnecka, Jacek S. Dubiel, Dariusz Dudek, Janusz Maciejewicz, Ewa Mirek-Bryniarska, Wiesław Piotrowski, Wanda Śmielak-Korombel i Wiesława Tracz

Streszczenie

Wstęp: W ostatnich latach ukazało się wiele publikacji, w których wykazano większe ryzyko zgonu kobiet niż u mężczyzn, zarówno w ostrej fazie zawału jak i w okresie pozawałowym. Sugerowano, że większe ryzyko w grupie kobiet może wynikać m.in. z rzadszej kwalifikacji do leczenia rewaskularyzacyjnego, rzadszego stosowania leków przeciwpłytkowych i beta-adrenolitycznych, częstszego występowania oraz mniej agresywnej korekcji czynników ryzyka w grupie kobiet.
Cel pracy: Celem Krakowskiego Programu Wtórnej Prewencji Choroby Niedokrwiennej Serca jest ocena i monitorowanie działań podejmowanych w ramach wtórnej prewencji choroby niedokrwiennej serca. Celem niniejszego opracowania jest porównanie częstości stosowania leków przeciwpłytkowych, beta-adrenolitycznych i hipolipemizujących oraz kontrola hipercholesterolemii, nadciśnienia tętniczego, palenia tytoniu, hiperglikemii i otyłości w grupach kobiet i mężczyzn z chorobą niedokrwienną serca.
Materiał i metody: Do badania kwalifikowano osoby (ł 70 rż.) hospitalizowane w krakowskich klinikach i oddziałach kardiologicznych z powodu zawału serca, niestabilnej dławicy lub w celu rewaskularyzacji mięśnia sercowego. W 6–18 miesięcy po wypisie ze szpitala oceniano częstość niekontrolowanych czynników ryzyka oraz częstość stosowania leków w ramach wtórnej prewencji choroby niedokrwiennej serca.
Wyniki: Do badania zakwalifikowano 1051 osób (297 kobiet i 754 mężczyzn). W 6–18 miesięcy po hospitalizacji w grupie kobiet stwierdzono otyłość w prawie 2-krotnie większym odsetku niż w grupie mężczyzn (38,2% vs 21,0%; p < 0,0001). W grupie kobiet częściej stwierdzano podwyższone ciśnienie tętnicze krwi (54,8% vs 45,8%, p < 0,02). Nie obserwowano natomiast istotnych różnic w częstości palenia tytoniu, hiperglikemii i częstości stężenia cholesterolu frakcji LDL ł 3,5 mmol/l (odpowiednio 13,3% vs 17,2%; 12,4% vs 9,6% i 49,9% vs 47,1%). Grupa kobiet charakteryzowała się wyższym skurczowym ciśnieniem tętniczym oraz wyższym wskaźnikiem masy ciała w porównaniu z mężczyznami. Nie stwierdzono istotnych różnidzono istotnych różnic w częstości stosowania leków przeciwpłytkowych, beta-adrenolitycznych oraz hipolipemizujących między grupami mężczyzn i kobiet.
Wnioski: Zanotowano częstsze występowanie otyłości oraz podwyższonego ciśnienia tętniczego wśród kobiet w porównaniu z mężczyznami, natomiast częstość palenia tytoniu, występowania podwyższonego stężenia cholesterolu frakcji LDL i glukozy, jak również częstość stosowania leków o udowodnionej skuteczności profilaktycznej w okresie poszpitalnym była podobna

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF