Tom 11, Nr 1 (2004)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2004-01-22
Porównanie funkcji diagnostycznych stymulatora jednojamowego (VVI) z 24-godzinnym zapisem EKG metodą Holtera u pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków
Folia Cardiologica Excerpta 2004;11(1):19-26.
Streszczenie
Wstęp: U pacjentów z implantowanym stymulatorem komorowym serca (VVI) 24-godzinne
monitorowanie EKG metodą Holtera (HZ) rejestruje jedynie okres 24–48 godzin, potencjalnie
tracąc rzadko występujące, ale ważne zdarzenia. Funkcje diagnostyczne stymulatora
(HS) również mogą być wykorzystywane do oceny ilości zdarzeń w znacznie dłuższym
czasie. Niestety, niewiele jest prac porównujących oba systemy.
Materiał i metody: Do badania włączono 55 pacjentów (28 mężczyzn i 27 kobiet; w średnim wieku 72 ± 7,1 roku) z utrwalonym migotaniem przedsionków i implantowanym stymulatorem VVI. Porównywano 24-godzinne HZ z HS, oceniając następujące parametry: liczbę zespołów własnych i wystymulowanych, średnią i maksymalną częstość pracy serca podczas stymulacji VVI 40/min i VVI 80/min.
Wyniki: Stwierdzono bardzo wysoką korelację (r > 0,9; p < 0,05) pomiędzy HZ i HS w ocenie odsetka zespołów własnych i wystymulowanych. Nie było różnic istotnie statystycznych w ocenie HRśr - VVI 40/min: HZ = 68,53 ± 11,86 vs. HS = 69,09 ± 11,6 (NS); VVI//80 min: HZ = 81,87 ± 2,9 vs. HS = 81,44 ± 3,3 (NS). Wartości HRmax uzyskane z HS były istotnie wyższe niż z HZ: VVI 40/min HS = 183,1 ± 29,5/min vs. HZ = 141,5 ± 28,5/min (p < 0,01); VVI 80/min - HS = 184,2 ± 33,4/min vs. HZ = 138,6 ± 26,6/min (p < 0,01).
Wnioski: Zastosowany w stymulatorze Biotronik Actros S algorytm holterowski wykazuje dużą zgodność z Holterem zewnętrznym w klasyfikacji zespołów własnych, wystymulowanych i w zakresie obliczania średniej dobowej częstości serca. Różny algorytm obliczania maksymalnej akcji serca w Holterze zewnętrznym i stymulatorowym prowadzi do różnic w otrzymanych wynikach tego parametru. (Folia Cardiol. 2004; 11: 19–26)
Materiał i metody: Do badania włączono 55 pacjentów (28 mężczyzn i 27 kobiet; w średnim wieku 72 ± 7,1 roku) z utrwalonym migotaniem przedsionków i implantowanym stymulatorem VVI. Porównywano 24-godzinne HZ z HS, oceniając następujące parametry: liczbę zespołów własnych i wystymulowanych, średnią i maksymalną częstość pracy serca podczas stymulacji VVI 40/min i VVI 80/min.
Wyniki: Stwierdzono bardzo wysoką korelację (r > 0,9; p < 0,05) pomiędzy HZ i HS w ocenie odsetka zespołów własnych i wystymulowanych. Nie było różnic istotnie statystycznych w ocenie HRśr - VVI 40/min: HZ = 68,53 ± 11,86 vs. HS = 69,09 ± 11,6 (NS); VVI//80 min: HZ = 81,87 ± 2,9 vs. HS = 81,44 ± 3,3 (NS). Wartości HRmax uzyskane z HS były istotnie wyższe niż z HZ: VVI 40/min HS = 183,1 ± 29,5/min vs. HZ = 141,5 ± 28,5/min (p < 0,01); VVI 80/min - HS = 184,2 ± 33,4/min vs. HZ = 138,6 ± 26,6/min (p < 0,01).
Wnioski: Zastosowany w stymulatorze Biotronik Actros S algorytm holterowski wykazuje dużą zgodność z Holterem zewnętrznym w klasyfikacji zespołów własnych, wystymulowanych i w zakresie obliczania średniej dobowej częstości serca. Różny algorytm obliczania maksymalnej akcji serca w Holterze zewnętrznym i stymulatorowym prowadzi do różnic w otrzymanych wynikach tego parametru. (Folia Cardiol. 2004; 11: 19–26)
Słowa kluczowe: utrwalone migotanie przedsionkówstymulacja komorowa sercamonitorowanie holterowskiefunkcje diagnostyczne stymulatora