Tom 11, Nr 2 (2004)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2004-02-09
Poprawa czynności skurczowej lewej komory po ablacji prądem o wysokiej częstotliwości u chorych po zapaleniu mięśnia sercowego z uporczywym ektopowym częstoskurczem przedsionkowym
Folia Cardiologica Excerpta 2004;11(2):131-141.
Streszczenie
Wstęp: Kardiomiopatia tachyarytmiczna (TIC) jest potencjalnie odwracalnym
uszkodzeniem serca, którego przyczyną jest uporczywa tachyarytmia. Celem pracy
jest ocena przebiegu i skuteczności zabiegów ablacji prądem o wysokiej częstotliwości
(RFCA) w leczeniu chorych z uporczywym ektopowym częstoskurczem przedsionkowym
(EAT) i upośledzoną czynnością lewej komory, po przebytym zapaleniu mięśnia sercowego
oraz ocena wpływu skutecznej ablacji na przebieg kardiomiopatii w obserwacji odległej.
Materiał i metody: Ocenie poddano zabiegi ablacji oraz ich wpływ na dalszy przebieg TIC u 3 kolejnych pacjentów (1 kobieta, wiek śr. 35,0 ± 26 lat) z ustawicznymi EAT przyjętych w celu wykonania inwazyjnego badania elektrofizjologicznego (EPS) wszystkich RFCA w 3-miesięcznej obserwacji. U wszystkich chorych rozpoznano zapalenie mięśnia sercowego potwierdzone za pomocą biopsji endomiokardialnej. U pacjentów stwierdzono cechy zastoinowej niewydolności serca (NYHA śr. 2,3 ± 0,6) z frakcją wyrzutową lewej komory, jej wymiarami końcowoskurczowym i końcoworozkurczowym odpowiednio 34,3% ± 2,1; 39,7 ± 0,6 i 60,0 ± 1,7 mm. Chorych, po wykonaniu EPS, poddano zabiegowi ablacji EAT z użyciem systemu CARTO.
Wyniki: Zabiegi RFCA były skuteczne u wszystkich chorych, nie zanotowano żadnych powikłań. U 1 pacjenta z podejrzeniem nawrotu wykonano ponowny zabieg RFCA, usuwając ognisko ektopii o innej niż pierwotnie lokalizacji. Trzy miesiące po zabiegu wszystkich chorych ponownie zakwalifikowano do I klasy według NYHA, u 2 osób uzyskano normalizację frakcji wyrzutowej lewej komory, u 1 - znaczną poprawę z istotną redukcją wymiarów komory (p < 0,05).
Wnioski: Zabieg RFCA jest skuteczną i bezpieczną metodą leczenia EAT u chorych z dysfunkcją lewej komory po przebytym zapaleniu mięśnia sercowego. Skuteczna ablacja przyczynia się do istotnej regresji obrazu kardiomiopatii. (Folia Cardiol. 2004; 11: 131–141)
Materiał i metody: Ocenie poddano zabiegi ablacji oraz ich wpływ na dalszy przebieg TIC u 3 kolejnych pacjentów (1 kobieta, wiek śr. 35,0 ± 26 lat) z ustawicznymi EAT przyjętych w celu wykonania inwazyjnego badania elektrofizjologicznego (EPS) wszystkich RFCA w 3-miesięcznej obserwacji. U wszystkich chorych rozpoznano zapalenie mięśnia sercowego potwierdzone za pomocą biopsji endomiokardialnej. U pacjentów stwierdzono cechy zastoinowej niewydolności serca (NYHA śr. 2,3 ± 0,6) z frakcją wyrzutową lewej komory, jej wymiarami końcowoskurczowym i końcoworozkurczowym odpowiednio 34,3% ± 2,1; 39,7 ± 0,6 i 60,0 ± 1,7 mm. Chorych, po wykonaniu EPS, poddano zabiegowi ablacji EAT z użyciem systemu CARTO.
Wyniki: Zabiegi RFCA były skuteczne u wszystkich chorych, nie zanotowano żadnych powikłań. U 1 pacjenta z podejrzeniem nawrotu wykonano ponowny zabieg RFCA, usuwając ognisko ektopii o innej niż pierwotnie lokalizacji. Trzy miesiące po zabiegu wszystkich chorych ponownie zakwalifikowano do I klasy według NYHA, u 2 osób uzyskano normalizację frakcji wyrzutowej lewej komory, u 1 - znaczną poprawę z istotną redukcją wymiarów komory (p < 0,05).
Wnioski: Zabieg RFCA jest skuteczną i bezpieczną metodą leczenia EAT u chorych z dysfunkcją lewej komory po przebytym zapaleniu mięśnia sercowego. Skuteczna ablacja przyczynia się do istotnej regresji obrazu kardiomiopatii. (Folia Cardiol. 2004; 11: 131–141)
Słowa kluczowe: kardiomiopatia tachyarytmicznaablacja prądem o wysokiej częstotliwościektopowy częstoskurcz przedsionkowyzapalenie mięśnia sercowego