English Polski
Tom 12, Nr 11 (2005)
Opis przypadku
Opublikowany online: 2005-10-29

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 428
Wyświetlenia/pobrania artykułu 914
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Implantacja dwujamowego układu stymulującego przez przetrwałą żyłę główną górną lewą

Anna Pazdyga, Andrzej Lubiński, Agnieszka Zienciuk, Tomasz Królak, Maciej Kempa i Grzegorz Raczak
Folia Cardiologica Excerpta 2005;12(11):798-800.

Streszczenie

Przetrwała lewa żyła główna górna występuje u ok. 0,5% populacji. Jej obecność zazwyczaj nie stanowi problemu klinicznego, jednak może powodować trudności podczas implantacji układu stymulującego serca. W niniejszej pracy opisano przypadek wszczepienia 2-jamowego układu stymulującego przez przetrwałą lewą żyłę główną górną u 79-letniej pacjentki z objawowym blokiem przedsionkowo-komorowym III°. Podczas zabiegu prowadnik wprowadzony do lewej żyły podobojczykowej przesuwał się wzdłuż lewego brzegu kręgosłupa. W flebografii uwidoczniono przetrwałą lewą żyłę główną górną uchodzącą do zatoki wieńcowej. Standardowe elektrody o biernej fiksacji umieszczono w koniuszku prawej komory i na ścianie górno-bocznej prawego przedsionka. Kontrolne zdjęcie RTG klatki piersiowej wykonane kilka dni po zabiegu potwierdziło stabilne położenie elektrod. Zarówno podczas zabiegu, jak i po 7 dniach oraz w czasie wizyt kontrolnych po 3 i 6 miesiącach stwierdzono prawidłowe parametry stymulacji. W niniejszej pracy wykazano, że implantacja układu stymulującego przez przetrwałą lewą żyłę główną górną jest zabiegiem bezpiecznym i skutecznym. Zastosowanie elektrod o biernej fiksacji pozwala uniknąć ryzyka perforacji prawego przedsionka i nie zwiększa ryzyka dyslokacji.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF