Tom 1, Nr 2 (2006)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2006-07-05
Przydatność doplerowskiego wskaźnika pracy serca oraz skurczowej amplitudy ruchu pierścienia trójdzielnego w ocenie czynności prawej komory u chorych z ostrym zawałem ściany dolnej lewej komory
Folia Cardiologica Excerpta 2006;1(2):116-125.
Streszczenie
Wstęp: Zawał prawej komory (RVI) towarzyszy zawałowi ściany dolnej lewej komory (IMI)
w 30-55% przypadków, a tętnicą odpowiedzialną za zawał (IRA) jest zazwyczaj proksymalny
odcinek prawej tętnicy wieńcowej (RCA). Skuteczna reperfuzja uzyskiwana metodą pierwotnej
interwencji wieńcowej (pPCI) poprawia niekorzystne, wczesne rokowanie u chorych z RVI.
Ocena echokardiograficzna (TTE) prawej komory (RV) jest cennym uzupełnieniem badania
elektrokardiograficznego (EKG). Amplituda ruchu pierścienia trójdzielnego (TAM) oraz
wskaźnik pracy serca (MPIR) opisują czynność RV bez konieczności odnoszenia się do zasad
geometrycznych. Celem pracy była ocena przydatności MPIR i TAM w rozpoznaniu zaburzeń
czynności RV u chorych z pierwszym IMI.
Metody: W 2.-3. dobie IMI wykonano TTE u 111 chorych z IMI. Oceniano funkcję skurczową lewej komory oraz zaburzenia czynności RV z określeniem obecności odcinkowych zaburzeń kurczliwości (w jakiejkolwiek dostępnej projekcji), wskaźnika kurczliwości wolnej ściany RV (WMSIR), MPIR i TAM. Na podstawie kryteriów elektrokardiograficznych chorych podzielono na dwie grupy: grupa I - 33 osób z RVI i grupa II - 78 pacjentów bez RVI. Wydzielono również dwie podgrupy, w zależności od IRA: grupa A - IRA w proksymalnym odcinku RCA (proxRCA) i grupa B - IRA w dalszym odcinku RCA lub w tętnicy okalającej. W grupie kontrolnej liczącej 24 zdrowych osób określono prawidłowe wartości wskaźnika TAM i MPIR. W modelu wieloczynnikowej regresji logistycznej stwierdzono, że MPIR i TAM w podobnym stopniu zwiększają prawdopodobieństwo rozpoznania RVI.
Wyniki: Grupy I i II nie różniły się istotnie pod względem wieku, płci, występowaniem choroby wielonaczyniowej i stopniem dysfunkcji skurczowej lewej komory. W grupie I częściej rejestrowano odcinkowe zaburzenia kurczliwości RV niż w grupie II (88% vs. 11%, p < 0,001) oraz stwierdzano istotne różnice w zakresie: WMSIR (1,42 ± 0,28 vs. 1,04 ± 0,21, p < 0,0001), TAM (16,9 ± 1,5 vs. 21,4 ± 1,8, p < 0,001) i MPIR (0,42 ± 0,05 vs. 0,29 ± 0,06, p < 0,0001). Wskaźniki TAM i MPIR istotnie różniły się między grupą kontrolną a grupami I i II (p < 0,01). Zarówno w grupie I, jak i w grupie II średnia wartość TAM była istotnie niższa, a MPIR wyższa w podgrupie A niż w podgrupie B. Wykazano, że MPIR ≥ 0,36 i TAM ≤ 19,5 mm wskazują na RVI. W grupie I przynajmniej jeden z wymienionych nieprawidłowych wyników rejestrowano u wszystkich chorych z RVI, a współistnienie obu istotnie częściej w grupie IA niż w grupie IB (91% vs. 73%, p < 0,05). Podobnie, w grupie chorych bez RVI (grupie II) nieprawidłowe wartości MPIR i TAM wiązały się z lokalizacją IRA w proksymalnym odcinku RCA. W modelu wieloczynnikowej regresji logistycznej stwierdzono, że MPIR i TAM w podobnym stopniu zwiększają prawdopodobieństwo rozpoznania RVI (odpowiednio 15,3- i 15,6-krotnie).
Wnioski: U chorych z zawałem ściany dolnej MPIR i TAM są łatwymi do określenia, niegeometrycznymi wskaźnikami oceny funkcji RV i stanowią cenne uzupełnienie danych klinicznych i elektrokardiograficznych. U pacjentów z IMI zaburzenia czynności RV zależą od lokalizacji IRA. (TAM (16,9 ± 1,5 vs. 21,4 ± 1,8, p < 0,001) i MPIR (0,42 ± 0,05 vs. 0,29 ± 0,06, p < 0,0001). Wskaźniki TAM i MPIR istotnie różniły się między grupą kontrolną a grupami I i II (p < 0,01). Zarówno w grupie I, jak i w grupie II średnia wartość TAM była istotnie niższa, a MPIR wyższa w podgrupie A niż w podgrupie B. Wykazano, że MPIR ≥ 0,36 i TAM ≤ 19,5 mm wskazują na RVI. W grupie I przynajmniej jeden z wymienionych nieprawidłowych wyników rejestrowano u wszystkich chorych z RVI, a współistnienie obu istotnie częściej w grupie IA niż w grupie IB (91% vs. 73%, p < 0,05). Podobnie, w grupie chorych bez RVI (grupie II) nieprawidłowe wartości MPIR i TAM wiązały się z lokalizacją IRA w proksymalnym odcinku RCA. W modelu wieloczynnikowej regresji logistycznej stwierdzono, że MPIR i TAM w podobnym stopniu zwiększają prawdopodobieństwo rozpoznania RVI (odpowiednio 15,3- i 15,6-krotnie).
Wnioski: U chorych z zawałem ściany dolnej MPIR i TAM są łatwymi do określenia, niegeometrycznymi wskaźnikami oceny funkcji RV i stanowią cenne uzupełnienie danych klinicznych i elektrokardiograficznych. U pacjentów z IMI zaburzenia czynności RV zależą od lokalizacji IRA.
Metody: W 2.-3. dobie IMI wykonano TTE u 111 chorych z IMI. Oceniano funkcję skurczową lewej komory oraz zaburzenia czynności RV z określeniem obecności odcinkowych zaburzeń kurczliwości (w jakiejkolwiek dostępnej projekcji), wskaźnika kurczliwości wolnej ściany RV (WMSIR), MPIR i TAM. Na podstawie kryteriów elektrokardiograficznych chorych podzielono na dwie grupy: grupa I - 33 osób z RVI i grupa II - 78 pacjentów bez RVI. Wydzielono również dwie podgrupy, w zależności od IRA: grupa A - IRA w proksymalnym odcinku RCA (proxRCA) i grupa B - IRA w dalszym odcinku RCA lub w tętnicy okalającej. W grupie kontrolnej liczącej 24 zdrowych osób określono prawidłowe wartości wskaźnika TAM i MPIR. W modelu wieloczynnikowej regresji logistycznej stwierdzono, że MPIR i TAM w podobnym stopniu zwiększają prawdopodobieństwo rozpoznania RVI.
Wyniki: Grupy I i II nie różniły się istotnie pod względem wieku, płci, występowaniem choroby wielonaczyniowej i stopniem dysfunkcji skurczowej lewej komory. W grupie I częściej rejestrowano odcinkowe zaburzenia kurczliwości RV niż w grupie II (88% vs. 11%, p < 0,001) oraz stwierdzano istotne różnice w zakresie: WMSIR (1,42 ± 0,28 vs. 1,04 ± 0,21, p < 0,0001), TAM (16,9 ± 1,5 vs. 21,4 ± 1,8, p < 0,001) i MPIR (0,42 ± 0,05 vs. 0,29 ± 0,06, p < 0,0001). Wskaźniki TAM i MPIR istotnie różniły się między grupą kontrolną a grupami I i II (p < 0,01). Zarówno w grupie I, jak i w grupie II średnia wartość TAM była istotnie niższa, a MPIR wyższa w podgrupie A niż w podgrupie B. Wykazano, że MPIR ≥ 0,36 i TAM ≤ 19,5 mm wskazują na RVI. W grupie I przynajmniej jeden z wymienionych nieprawidłowych wyników rejestrowano u wszystkich chorych z RVI, a współistnienie obu istotnie częściej w grupie IA niż w grupie IB (91% vs. 73%, p < 0,05). Podobnie, w grupie chorych bez RVI (grupie II) nieprawidłowe wartości MPIR i TAM wiązały się z lokalizacją IRA w proksymalnym odcinku RCA. W modelu wieloczynnikowej regresji logistycznej stwierdzono, że MPIR i TAM w podobnym stopniu zwiększają prawdopodobieństwo rozpoznania RVI (odpowiednio 15,3- i 15,6-krotnie).
Wnioski: U chorych z zawałem ściany dolnej MPIR i TAM są łatwymi do określenia, niegeometrycznymi wskaźnikami oceny funkcji RV i stanowią cenne uzupełnienie danych klinicznych i elektrokardiograficznych. U pacjentów z IMI zaburzenia czynności RV zależą od lokalizacji IRA. (TAM (16,9 ± 1,5 vs. 21,4 ± 1,8, p < 0,001) i MPIR (0,42 ± 0,05 vs. 0,29 ± 0,06, p < 0,0001). Wskaźniki TAM i MPIR istotnie różniły się między grupą kontrolną a grupami I i II (p < 0,01). Zarówno w grupie I, jak i w grupie II średnia wartość TAM była istotnie niższa, a MPIR wyższa w podgrupie A niż w podgrupie B. Wykazano, że MPIR ≥ 0,36 i TAM ≤ 19,5 mm wskazują na RVI. W grupie I przynajmniej jeden z wymienionych nieprawidłowych wyników rejestrowano u wszystkich chorych z RVI, a współistnienie obu istotnie częściej w grupie IA niż w grupie IB (91% vs. 73%, p < 0,05). Podobnie, w grupie chorych bez RVI (grupie II) nieprawidłowe wartości MPIR i TAM wiązały się z lokalizacją IRA w proksymalnym odcinku RCA. W modelu wieloczynnikowej regresji logistycznej stwierdzono, że MPIR i TAM w podobnym stopniu zwiększają prawdopodobieństwo rozpoznania RVI (odpowiednio 15,3- i 15,6-krotnie).
Wnioski: U chorych z zawałem ściany dolnej MPIR i TAM są łatwymi do określenia, niegeometrycznymi wskaźnikami oceny funkcji RV i stanowią cenne uzupełnienie danych klinicznych i elektrokardiograficznych. U pacjentów z IMI zaburzenia czynności RV zależą od lokalizacji IRA.
Słowa kluczowe: echokardiografiabadanie doplerowskiezawał sercawskaźnik pracy serca