Vol 1, No 2 (2006)
Original paper
Published online: 2006-07-05
Zawał serca powikłany wstrząsem kardiogennym - porównanie leczenia za pomocą pierwotnej i torowanej przezskórnej interwencji wieńcowej
Folia Cardiologica Excerpta 2006;1(2):95-100.
Abstract
Wstęp: Śmiertelność u chorych z zawałem serca (MI) i wstrząsem kardiogennym (CS) zmniejsza
łączne stosowanie leczenia fibrynolitycznego i kontrapulsacji wewnątrzaortalnej oraz leczenie
zabiegowe, takie jak przezskórna interwencja wieńcowa (PCI) i/lub operacja kardiochirurgiczna
(CABG). Celem badania była analiza wyników leczenia MI i CS za pomocą torowanej i pierwotnej
PCI pod względem korzyści związanych z leczeniem fibrynolitycznym w tej grupie pacjentów.
Metody: Spośród 98 kolejnych chorych z MI i CS u 93 osób wykonano zabieg PCI, a u 5 pacjentów - CABG. Badanych podzielono na dwie grupy: I - 59 pacjentów leczonych torowaną PCI, II - 34 chorych leczonych pierwotną PCI. W obu grupach odnotowano różnice (p < 0,05) pod względem wieku (grupa I vs. II: 53,2 vs. 61,7 roku), wartości ciśnienia skurczowego (78 vs. 70 mm Hg), rozkurczowego (54 vs. 46 mm Hg), występowania choroby jedno- i trójnaczyniowej oraz obecności przebytego MI (13% vs. 32%).
Wyniki: Skuteczność zabiegu w grupie I wynosiła 83%, natomiast w grupie II - 74% (p = NS). Śmiertelność szpitalna (gr. I - 41%, gr. II - 36%) i w pracowni hemodynamiki (gr. I - 20% vs. gr. II - 15%) nie była istotna statystycznie. Statystycznie częściej w grupie I występowała konieczność wykonania ponownych zabiegów PCI (22% vs. 3%, p = 0,02). Nie odnotowano różnicy pod względem konieczności przeprowadzenia zabiegów kardiochirurgicznych oraz w zakresie powikłań krwotocznych. W ciągu rocznej obserwacji w każdej grupie zmarło 3 chorych, po 2 chorych z powodu nagłego zgonu sercowego.
Wnioski: Skuteczność zabiegów oraz śmiertelność szpitalna i odległa jest porównywalna w grupie chorych leczonych za pomocą torowanej i pierwotnej interwencji wieńcowej. W grupie chorych leczonych za pomocą torowanej interwencji wieńcowej częściej występowała konieczność przeprowadzenia ponownych zabiegów PCI, nie obserwowano natomiast zwiększonej liczby powikłań krwotocznych wymagających przetoczenia krwi.
Metody: Spośród 98 kolejnych chorych z MI i CS u 93 osób wykonano zabieg PCI, a u 5 pacjentów - CABG. Badanych podzielono na dwie grupy: I - 59 pacjentów leczonych torowaną PCI, II - 34 chorych leczonych pierwotną PCI. W obu grupach odnotowano różnice (p < 0,05) pod względem wieku (grupa I vs. II: 53,2 vs. 61,7 roku), wartości ciśnienia skurczowego (78 vs. 70 mm Hg), rozkurczowego (54 vs. 46 mm Hg), występowania choroby jedno- i trójnaczyniowej oraz obecności przebytego MI (13% vs. 32%).
Wyniki: Skuteczność zabiegu w grupie I wynosiła 83%, natomiast w grupie II - 74% (p = NS). Śmiertelność szpitalna (gr. I - 41%, gr. II - 36%) i w pracowni hemodynamiki (gr. I - 20% vs. gr. II - 15%) nie była istotna statystycznie. Statystycznie częściej w grupie I występowała konieczność wykonania ponownych zabiegów PCI (22% vs. 3%, p = 0,02). Nie odnotowano różnicy pod względem konieczności przeprowadzenia zabiegów kardiochirurgicznych oraz w zakresie powikłań krwotocznych. W ciągu rocznej obserwacji w każdej grupie zmarło 3 chorych, po 2 chorych z powodu nagłego zgonu sercowego.
Wnioski: Skuteczność zabiegów oraz śmiertelność szpitalna i odległa jest porównywalna w grupie chorych leczonych za pomocą torowanej i pierwotnej interwencji wieńcowej. W grupie chorych leczonych za pomocą torowanej interwencji wieńcowej częściej występowała konieczność przeprowadzenia ponownych zabiegów PCI, nie obserwowano natomiast zwiększonej liczby powikłań krwotocznych wymagających przetoczenia krwi.
Keywords: zawał sercawstrząs kardiogennypierwotna i torowana interwencja wieńcowa
