Tom 1, Nr 3 (2006)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2006-07-11
Wyświetlenia strony
547
Wyświetlenia/pobrania artykułu
7417
Znaczenie badania EKG metodą Holtera wraz z oceną zmienności rytmu zatokowego w identyfikacji chorych z restenozą po skutecznej angioplastyce balonowej
Folia Cardiologica Excerpta 2006;1(3):151-160.
Streszczenie
Wstęp: Celem pracy było określenie znaczenia badania EKG metodą Holtera wraz z oceną
zmienności rytmu zatokowego (HRV) w identyfikacji chorych z restenozą po zabiegu angioplastyki
naczyń wieńcowych (PTCA).
Metody: Do programu włączono 56 kolejnych chorych z izolowaną zmianą w obrębie tętnicy zstępującej przedniej poddanych zabiegowi angioplastyki balonowej. W badanej grupie chorych było 41 mężczyzn i 15 kobiet; średni wiek wynosił 56,2 ± 8,3 roku. U każdego pacjenta 2-krotnie przeprowadzono badanie EKG metodą Holtera wraz z oceną HRV (w ciągu tygodnia od zabiegu PTCA i ponownie przed kontrolną koronarografią).
Wyniki: W badanej grupie powtórne zwężenie w obrębie tętnicy zstępującej przedniej stwierdzono łącznie u 15 chorych, a brak restenozy - u 41 osób. Wykazano, iż czułość oceny standardowych kryteriów obniżenia odcinka ST w diagnostyce restenozy jest mała (7-27%), swoistość stosunkowo wysoka (80-93%), a skuteczność diagnostyczna - bardzo mała (17-36%). Jednak stwierdzenie w zapisie EKG metodą Holtera licznej ekstrasystolii komorowej (≥ 50 pobudzeń komorowych w ciągu 24 h) wiązało się z istotnie wyższym prawdopodobieństwem występowania restenozy - czułość: 53% i 47%, swoistość: 76% i 85%, a skuteczność diagnostyczna: 44% i 54% - odpowiednio w pierwszym i drugim badaniu. W pierwszym badaniu stwierdzono istotnie statystycznie wyższe wartości rMSSD (p < 0,05) i pNN50 (p = 0,061) w grupie chorych, u których później wystąpiła restenoza. Przyjmując jako punkt odcięcia wartości rMSSD ≥ 30 ms, stwierdzono, iż taka wartość pomiaru pozwala z 60-procentową czułością, 76-procentową swoistością oraz 47-procentową skutecznością diagnostyczną określić prawdopodobieństwo wystąpienia restenozy. Również wartość pNN50 ≥ 8 pozwala z 60- procentową czułością, 78-procentową swoistością oraz 50-procentową skutecznością diagnostyczną przewidzieć wystąpienie restenozy.
Wnioski: Znaczenie analizy zmian odcinka ST w 24-godzinnym badaniu EKG metodą Holtera dla oceny występowania restenozy wydaje się być ograniczone. Dalszych badań wymaga obserwowana korelacja restenozy z obecnością licznej arytmii komorowej. Konieczne jest przeprowadzenie kolejnych badań w celu dokonania oceny rzeczywistej roli HRV u chorych po zabiegu PTCA.
Metody: Do programu włączono 56 kolejnych chorych z izolowaną zmianą w obrębie tętnicy zstępującej przedniej poddanych zabiegowi angioplastyki balonowej. W badanej grupie chorych było 41 mężczyzn i 15 kobiet; średni wiek wynosił 56,2 ± 8,3 roku. U każdego pacjenta 2-krotnie przeprowadzono badanie EKG metodą Holtera wraz z oceną HRV (w ciągu tygodnia od zabiegu PTCA i ponownie przed kontrolną koronarografią).
Wyniki: W badanej grupie powtórne zwężenie w obrębie tętnicy zstępującej przedniej stwierdzono łącznie u 15 chorych, a brak restenozy - u 41 osób. Wykazano, iż czułość oceny standardowych kryteriów obniżenia odcinka ST w diagnostyce restenozy jest mała (7-27%), swoistość stosunkowo wysoka (80-93%), a skuteczność diagnostyczna - bardzo mała (17-36%). Jednak stwierdzenie w zapisie EKG metodą Holtera licznej ekstrasystolii komorowej (≥ 50 pobudzeń komorowych w ciągu 24 h) wiązało się z istotnie wyższym prawdopodobieństwem występowania restenozy - czułość: 53% i 47%, swoistość: 76% i 85%, a skuteczność diagnostyczna: 44% i 54% - odpowiednio w pierwszym i drugim badaniu. W pierwszym badaniu stwierdzono istotnie statystycznie wyższe wartości rMSSD (p < 0,05) i pNN50 (p = 0,061) w grupie chorych, u których później wystąpiła restenoza. Przyjmując jako punkt odcięcia wartości rMSSD ≥ 30 ms, stwierdzono, iż taka wartość pomiaru pozwala z 60-procentową czułością, 76-procentową swoistością oraz 47-procentową skutecznością diagnostyczną określić prawdopodobieństwo wystąpienia restenozy. Również wartość pNN50 ≥ 8 pozwala z 60- procentową czułością, 78-procentową swoistością oraz 50-procentową skutecznością diagnostyczną przewidzieć wystąpienie restenozy.
Wnioski: Znaczenie analizy zmian odcinka ST w 24-godzinnym badaniu EKG metodą Holtera dla oceny występowania restenozy wydaje się być ograniczone. Dalszych badań wymaga obserwowana korelacja restenozy z obecnością licznej arytmii komorowej. Konieczne jest przeprowadzenie kolejnych badań w celu dokonania oceny rzeczywistej roli HRV u chorych po zabiegu PTCA.
Słowa kluczowe: przezskórna angioplastyka wieńcowarestenozaEKG metodą Holterazmienność rytmu zatokowego
