Vol 1, No 4 (2006)
Original paper
Published online: 2006-08-02
Bezpośrednia oraz odległa ocena chorych z przemijającym balotowaniem koniuszka lewej komory
Folia Cardiologica Excerpta 2006;1(4):189-194.
Abstract
Wstęp: Przemijające balotowanie koniuszka lewej komory (TLVAB) opisano po raz pierwszy
w Japonii. W zespole tym występują zaburzenia kurczliwości ściany lewej komory serca współistniejące
z prawidłowym obrazem tętnic wieńcowych
Metody: Badana populacja składała się z 1869 osób (leczonych w latach 2001-2004), u których rozpoznano początkowo ostry zespół wieńcowy. Zgromadzono dane dotyczące urazów fizycznych i emocjonalnych, nieprawidłowości w badaniach EKG oraz obecności zaburzeń kurczliwości lewej komory o charakterze balotowania (wentrykulografia lub echokardiografia). W czasie obserwacji oceniano występowanie incydentów sercowych (zgon, nawrót bólu w klatce piersiowej, ponowna hospitalizacja) oraz wykonywano badania echokardiograficzne w celu obserwowania regresji TLVAB.
Wyniki: W badanej populacji zidentyfikowano 30 (1,6%) osób (wyłącznie kobiety, śr. wieku 72 ± 12 lat), u których wykryto opisywane zaburzenia kurczliwości lewej komory. U wszystkich chorych z badanej grupy wystąpił przed hospitalizacją istotny uraz (u 40% fizyczny, u 60% emocjonalny). W EKG u 93% pacjentów stwierdzono ujemne załamki T w odprowadzeniach przedsercowych, u 7% uniesienia odcinka ST. Najwyższe stężenia izoenzymu MB kinazy kreatynowej oraz troponiny I wynosiły odpowiednio 38 ± 12 j./l oraz 1,12 ± 0,75 ng/dl. Niepowikłany przebieg hospitalizacji charakteryzował 96% osób, jedynie u 1 chorej (4%) rozwinął się obrzęk płuc. W czasie obserwacji (6-24 miesięcy, śr. 12 miesięcy) w 2 przypadkach wystąpił nawrót bólu w klatce piersiowej, jednak bez wykładników klinicznych TLVAB (echokardiografia lub angiografia). Średni czas do ustąpienia zaburzeń lewej komory wynosił 3 ± 1 miesiące.
Wnioski: Przemijające balotowanie koniuszka lewej komory jest przebiegającym łagodnie zespołem chorobowym, z korzystnym długoterminowym rokowaniem, naśladującym ostry zespół wieńcowy. Większość przypadków choroby wystąpiła jesienią lub zimą, co pozwala nazwać TLVAB chorobą "sezonową".
Metody: Badana populacja składała się z 1869 osób (leczonych w latach 2001-2004), u których rozpoznano początkowo ostry zespół wieńcowy. Zgromadzono dane dotyczące urazów fizycznych i emocjonalnych, nieprawidłowości w badaniach EKG oraz obecności zaburzeń kurczliwości lewej komory o charakterze balotowania (wentrykulografia lub echokardiografia). W czasie obserwacji oceniano występowanie incydentów sercowych (zgon, nawrót bólu w klatce piersiowej, ponowna hospitalizacja) oraz wykonywano badania echokardiograficzne w celu obserwowania regresji TLVAB.
Wyniki: W badanej populacji zidentyfikowano 30 (1,6%) osób (wyłącznie kobiety, śr. wieku 72 ± 12 lat), u których wykryto opisywane zaburzenia kurczliwości lewej komory. U wszystkich chorych z badanej grupy wystąpił przed hospitalizacją istotny uraz (u 40% fizyczny, u 60% emocjonalny). W EKG u 93% pacjentów stwierdzono ujemne załamki T w odprowadzeniach przedsercowych, u 7% uniesienia odcinka ST. Najwyższe stężenia izoenzymu MB kinazy kreatynowej oraz troponiny I wynosiły odpowiednio 38 ± 12 j./l oraz 1,12 ± 0,75 ng/dl. Niepowikłany przebieg hospitalizacji charakteryzował 96% osób, jedynie u 1 chorej (4%) rozwinął się obrzęk płuc. W czasie obserwacji (6-24 miesięcy, śr. 12 miesięcy) w 2 przypadkach wystąpił nawrót bólu w klatce piersiowej, jednak bez wykładników klinicznych TLVAB (echokardiografia lub angiografia). Średni czas do ustąpienia zaburzeń lewej komory wynosił 3 ± 1 miesiące.
Wnioski: Przemijające balotowanie koniuszka lewej komory jest przebiegającym łagodnie zespołem chorobowym, z korzystnym długoterminowym rokowaniem, naśladującym ostry zespół wieńcowy. Większość przypadków choroby wystąpiła jesienią lub zimą, co pozwala nazwać TLVAB chorobą "sezonową".
Keywords: przemijające balotowanie koniuszka lewej komorydiagnostykakoronografiaobserwacja odległa
