Tom 1, Nr 7 (2006)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2006-11-15
Wyświetlenia strony
477
Wyświetlenia/pobrania artykułu
1234
Wartość diagnostyczna pomiaru NT-proBNP w rozpoznawaniu izolowanej dysfunkcji rozkurczowej lewej komory wśród pacjentów z udokumentowaną chorobą wieńcową
Folia Cardiologica Excerpta 2006;1(7):395-401.
Streszczenie
Wstęp: Wartość diagnostyczna pomiaru NT-proBNP w rozpoznawaniu skurczowej dysfunkcji
lewej komory jest powszechnie znana i dobrze udokumentowana. Rola NT-proBNP w diagnostyce
rozkurczowej dysfunkcji (DD) wśród pacjentów z chorobą wieńcową i zachowaną funkcją
skurczową lewej komory jest mniej poznana.
Metody: Do badania zakwalifikowano kolejnych 83 pacjentów z udokumentowaną angiograficznie chorobą wieńcową, po przebytym zawale serca ściany przedniej i z frakcją wyrzutową lewej komory większą od 45%. Na podstawie typowych wskaźników napływu mitralnego i oceny napływu w żyle płucnej prawej górnej podzielono chorych na 2 grupy: grupę A bez DD - 32 osoby i grupę B z DD, w której wyodrębniono 3 podgrupy: podgrupę B1 z profilem zaburzonej relaksacji - 38 chorych, podgrupę B2 z profilem pseudonormalizacji - 8 osób oraz podgrupę B3 z napływem restrykcyjnym - 7 osób. Ponadto u wszystkich pacjentów oznaczono propagację fali E (Vp) i NT-proBNP.
Wyniki: Frakcja wyrzutowa lewej komory wynosiła średnio 56,2 ± 9% i nie różniła się znamiennie statystycznie między poszczególnymi podgrupami. Stężenie NT-proBNP było równe 107 ± 101 pg/ml w grupie A, 299 ± 281 pg/ml w B1, 734 ± 586 pg/ml w B2, 2322 ± 886 pg/ml w B3, a różnice istotnie statystycznie wystąpiły między grupami A i B2 (p < 0,05), A i B3 (p < 0,01), B2 i B3 (p < 0,01). Z kolei prędkość propagacji fali E wynosiła odpowiednio 69 ± 21 cm/s, 56 ± 20 cm/s, 53 ± 17 cm/s, 44 ± 11 cm/s, a różnice istotnie statystycznie wystąpiły między grupami A i B2 (p < 0,05) oraz A i B3 (p < 0,01). Stwierdzono istotną dodatnią korelację między stopniem klasy DD a wartością NT-proBNP (r = 0,66; p < 0,001) i ujemną korelację z wartością Vp (r = -0,41; p < 0,001). Opracowano krzywe ROC w celu określenia punktu odcięcia stężenia NT-proBNP determinującego rozpoznanie izolowanej DD lub zaawansowanej DD o typie restrykcji. Wartość najlepiej dyskryminująca rozpoznanie DD wynosiła ponad 131 pg/ml (pole pod krzywą ROC: 0,63), a rozpoznanie restrykcji powyżej 1670 pg/ml (0,83). Czułość, swoistość, dokładność, pozytywna i negatywna wartość predykcyjna wynosiły odpowiednio: 71%, 50%, 63%, 69%, 52% i 57%, 99%, 95%, 80%, 96%.
Wnioski: U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i zachowaną funkcją skurczową lewej komory jednorazowy pomiar NT-proBNP identyfikuje osoby z izolowaną rozkurczową dysfunkcją lewej komory, szczególnie w najbardziej zaawansowanym stadium, jakim są zaburzenia restrykcyjne.
Metody: Do badania zakwalifikowano kolejnych 83 pacjentów z udokumentowaną angiograficznie chorobą wieńcową, po przebytym zawale serca ściany przedniej i z frakcją wyrzutową lewej komory większą od 45%. Na podstawie typowych wskaźników napływu mitralnego i oceny napływu w żyle płucnej prawej górnej podzielono chorych na 2 grupy: grupę A bez DD - 32 osoby i grupę B z DD, w której wyodrębniono 3 podgrupy: podgrupę B1 z profilem zaburzonej relaksacji - 38 chorych, podgrupę B2 z profilem pseudonormalizacji - 8 osób oraz podgrupę B3 z napływem restrykcyjnym - 7 osób. Ponadto u wszystkich pacjentów oznaczono propagację fali E (Vp) i NT-proBNP.
Wyniki: Frakcja wyrzutowa lewej komory wynosiła średnio 56,2 ± 9% i nie różniła się znamiennie statystycznie między poszczególnymi podgrupami. Stężenie NT-proBNP było równe 107 ± 101 pg/ml w grupie A, 299 ± 281 pg/ml w B1, 734 ± 586 pg/ml w B2, 2322 ± 886 pg/ml w B3, a różnice istotnie statystycznie wystąpiły między grupami A i B2 (p < 0,05), A i B3 (p < 0,01), B2 i B3 (p < 0,01). Z kolei prędkość propagacji fali E wynosiła odpowiednio 69 ± 21 cm/s, 56 ± 20 cm/s, 53 ± 17 cm/s, 44 ± 11 cm/s, a różnice istotnie statystycznie wystąpiły między grupami A i B2 (p < 0,05) oraz A i B3 (p < 0,01). Stwierdzono istotną dodatnią korelację między stopniem klasy DD a wartością NT-proBNP (r = 0,66; p < 0,001) i ujemną korelację z wartością Vp (r = -0,41; p < 0,001). Opracowano krzywe ROC w celu określenia punktu odcięcia stężenia NT-proBNP determinującego rozpoznanie izolowanej DD lub zaawansowanej DD o typie restrykcji. Wartość najlepiej dyskryminująca rozpoznanie DD wynosiła ponad 131 pg/ml (pole pod krzywą ROC: 0,63), a rozpoznanie restrykcji powyżej 1670 pg/ml (0,83). Czułość, swoistość, dokładność, pozytywna i negatywna wartość predykcyjna wynosiły odpowiednio: 71%, 50%, 63%, 69%, 52% i 57%, 99%, 95%, 80%, 96%.
Wnioski: U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i zachowaną funkcją skurczową lewej komory jednorazowy pomiar NT-proBNP identyfikuje osoby z izolowaną rozkurczową dysfunkcją lewej komory, szczególnie w najbardziej zaawansowanym stadium, jakim są zaburzenia restrykcyjne.
Słowa kluczowe: dysfunkcja rozkurczowaechokardiografiaNT-proBNP
