Kwas acetylosalicylowy jest lekiem przeciwpłytkowym, należącym do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. U podstaw jego działania w organizmie leży nieenzymatyczna modyfikacja białek. Głównym mechanizmem działania jest hamowanie syntezy prostanoidów, związków wytwarzanych z udziałem cyklooksygenaz, COX-1 i COX-2, co wiąże się z jego skutecznością jako leku o charakterze przeciwzapalnym, przeciwgorączkowym i przeciwbólowym. Nie jest to jedyny mechanizm działania leku; do innych należą między innymi: zmniejszenie zapasów ATP i wzrost stężenia zewnątrzkomórkowej adenozyny, obniżenie aktywności indukowalnej postaci syntazy tlenku azotu oraz modulacja aktywności kinaz białkowych. Działanie to jest prawdopodobnie odpowiedzialne za dużą skuteczność kliniczną leku w prewencji pierwotnej i wtórnej chorób układu sercowo-naczyniowego. Istnieje jednak kwestia dotycząca minimalnej dawki potrzebnej do osiągnięcia zamierzonego efektu profilaktycznego (75 vs. 150 vs. 300 mg). Ponadto względne ryzyko wynikające z działań niepożądanych w porównaniu z korzyściami płynącymi ze stosowania kwasu acetylosalicylowego w profilaktyce wielu chorób jest trudne do oszacowania. (Folia Cardiologica Excerpta 2006; 1: 425-431)