Tom 2, Nr 11 (2007)
Prace badawcze - przedruk
Opublikowany online: 2007-10-31
Wyświetlenia strony
479
Wyświetlenia/pobrania artykułu
1152
Porównanie przebiegu klinicznego zespołu preekscytacji u dzieci i młodzieży z pacjentami dorosłymi
Folia Cardiologica Excerpta 2007;2(11):537-543.
Streszczenie
Wstęp: Nawrotny częstoskurcz przedsionkowo-komorowy (AVRT) u chorych z zespołem preekscytacji
(PS) stanowi główną przyczynę napadowych miarowych arytmii u dzieci i młodzieży.
Publikowane dane najczęściej dotyczą następstw klinicznych PS u dorosłych, w niewielu natomiast
ocenia się ten problem u dzieci i młodzieży. Celem pracy była analiza porównawcza przebiegu
klinicznego PS między populacją dzieci i młodzieży w wieku poniżej 19 lat a chorymi dorosłymi.
Metoda: Badaniem objęto 302 kolejnych chorych z PS leczonych w okresie od stycznia 2001 do czerwca 2005 roku za pomocą ablacji prądem o wysokiej częstotliwości (RFCA). Z badanej populacji wyodrębniono dwie grupy: grupę I (52 chorych w wieku średnio 15,38 roku; 7-18 ± 2,53) i grupę II (250 chorych dorosłych w wieku średnio 38,67 roku; 19-72 ± 13,1).
Wyniki: W grupie I wiek, w którym pierwszy raz wystąpił AVRT, wynosił średnio 13,3 roku, w grupie II - 29,1 roku (p < 0,05). Częstość występowania epizodów AVRT w skali rocznej wynosiła w grupie I średnio 12,97 (zakres 2-96, mediana 8), w grupie II - średnio 8,86 (zakres 2-25, mediana 6), p = NS. Epizody migotań przedsionków przebyło 2 chorych (3,85%) z grupy I i 42 pacjentów (16,8%) z grupy II (p < 0,05). W grupie I istotnie częściej stwierdzono lokalizację dróg dodatkowych (AP) prawostronną boczną (11 chorych; 21,15%) oraz przednioprzegrodową (9 chorych; 17,31%), natomiast w grupie II odpowiednio - u 19 (7,6%) i 13 pacjentów (5,2%; p < 0,01). W grupie II częściej występowała lokalizacja lewostronna przednio-boczna (81 chorych; 32,4%), w grupie I - u 4 pacjentów (7,69%; p < 0,01).
Wnioski: U dzieci i młodzieży z PS istotnie rzadziej stwierdzano migotanie przedsionków. Częściej w grupie I wykonywano RFCA z powodu ujawnienia się AVRT zależnych od prawostronnych bocznych i prawostronnych przednio-przegrodowych AP, w grupie dorosłych natomiast częściej obserwowano lewostronną przednio-boczną lokalizację AP. (Folia Cardiologica Excerpta 2007; 2: 537-543)
Metoda: Badaniem objęto 302 kolejnych chorych z PS leczonych w okresie od stycznia 2001 do czerwca 2005 roku za pomocą ablacji prądem o wysokiej częstotliwości (RFCA). Z badanej populacji wyodrębniono dwie grupy: grupę I (52 chorych w wieku średnio 15,38 roku; 7-18 ± 2,53) i grupę II (250 chorych dorosłych w wieku średnio 38,67 roku; 19-72 ± 13,1).
Wyniki: W grupie I wiek, w którym pierwszy raz wystąpił AVRT, wynosił średnio 13,3 roku, w grupie II - 29,1 roku (p < 0,05). Częstość występowania epizodów AVRT w skali rocznej wynosiła w grupie I średnio 12,97 (zakres 2-96, mediana 8), w grupie II - średnio 8,86 (zakres 2-25, mediana 6), p = NS. Epizody migotań przedsionków przebyło 2 chorych (3,85%) z grupy I i 42 pacjentów (16,8%) z grupy II (p < 0,05). W grupie I istotnie częściej stwierdzono lokalizację dróg dodatkowych (AP) prawostronną boczną (11 chorych; 21,15%) oraz przednioprzegrodową (9 chorych; 17,31%), natomiast w grupie II odpowiednio - u 19 (7,6%) i 13 pacjentów (5,2%; p < 0,01). W grupie II częściej występowała lokalizacja lewostronna przednio-boczna (81 chorych; 32,4%), w grupie I - u 4 pacjentów (7,69%; p < 0,01).
Wnioski: U dzieci i młodzieży z PS istotnie rzadziej stwierdzano migotanie przedsionków. Częściej w grupie I wykonywano RFCA z powodu ujawnienia się AVRT zależnych od prawostronnych bocznych i prawostronnych przednio-przegrodowych AP, w grupie dorosłych natomiast częściej obserwowano lewostronną przednio-boczną lokalizację AP. (Folia Cardiologica Excerpta 2007; 2: 537-543)
Słowa kluczowe: zespół preekscytacjiprzebieg klinicznydzieci i młodzież
