Diagnostyka i leczenie nadciśnienia opornego

Streszczenie

Nadciśnienie tętnicze jest jedną z głównych przyczyn udarów mózgu, chorób serca i nerek. Mimo że w ciągu ostatniego półwiecza opracowano wiele leków hipotensyjnych, odpowiednie leczenie nadciśnienia pozostaje dużym problemem. W badaniu NHANES III wykazano, że tylko u 29% pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w Stanach Zjednoczonych uzyskuje się ciśnienie mniejsze niż 140/90 mm Hg. Nadciśnienie oporne definiuje się jako ciśnienie utrzymujące się na poziomie powyżej 140/90 mm Hg pomimo stosowania racjonalnego połączenia 3 lub więcej leków hipotensyjnych, w tym diuretyku. Częstość występowania rzeczywistego nadciśnienia opornego w specjalistycznych ośrodkach leczenia nadciśnienia tętniczego wynosi jedynie około 11-13%. Większą częstość występowania stwierdza się w populacjach osób z powikłaniami narządowymi, takimi jak choroby serca lub nerek, u których przyjęto obecnie niższe docelowe wartości ciśnienia. Określenie możliwej przyczyny (lub przyczyn) nadciśnienia opornego jest wyzwaniem dla wszystkich klinicystów, ale ma zasadnicze znaczenie w ostatecznym wyborze rozwiązania terapeutycznego. Celem niniejszej pracy jest ułatwienie klinicystom wykrywania przyczyn i określania potencjalnych sposobów terapii nadciśnienia opornego. Przedstawiono diagnostykę i leczenie częstszych postaci wtórnego nadciśnienia, a także możliwości terapii nadciśnienia opornego. Uwzględniono również nowsze metody, z których część jest wciąż w fazie badań klinicznych i omówiono ich przydatność w przyszłości. (Folia Cardiologica Excerpta 2007; 2: 511-523)