English Polski
Vol 2, No 3 (2007)
Prace badawcze - przedruk
Published online: 2007-03-19

open access

Page views 461
Article views/downloads 1430
Get Citation

Connect on Social Media

Connect on Social Media

Wpływ nawrotnego częstoskurczu przedsionkowo-komorowego i przedsionkowo-komorowego węzłowego na funkcję skurczową i rozkurczową lewej komory

Agata Duszańska, Radosław Lenarczyk, Oskar Kowalski, Witold Streb, Tomasz Kukulski, Zbigniew Kalarus
Folia Cardiologica Excerpta 2007;2(3):113-119.

Abstract


Wstęp: Przewlekła tachykardia może prowadziæ do zaburzeń funkcji skurczowej lewej komory (LV). Niewiele jest doniesień na temat wpływu nawrotnego częstoskurczu przedsionkowo-komorowego (AVRT) i przedsionkowo-komorowego węzłowego (AVNRT) na czynność skurczową i rozkurczową LV. Celem pracy była ocena występowania zaburzeń funkcji skurczowej i rozkurczowej LV oraz czynników wpływających na dysfunkcję skurczową i rozkurczową LV u chorych z AVRT i AVNRT.
Materiał: Analizie prospektywnej poddano 90 chorych (40 M, 50 K, średni wiek 40 ± 12 lat) z objawowym częstoskurczem z wąskimi zespołami QRS, u których w inwazyjnym badaniu elektrofizjologicznym stwierdzono rozszczepienie łącza przedsionkowo-komorowego i stymulowano AVNRT (grupa AVNRT, n = 25) oraz zespół preekscytacji i stymulowano AVRT (grupa WPW, n = 65). Grupę kontrolną stanowiło 50 zdrowych ochotników (23 M, 27 K, średni wiek 39 ± 13 lat). W grupach badanych i kontrolnej wykonano przezklatkowe badanie echokardiograficzne z oceną parametrów funkcji skurczowej i rozkurczowej LV.
Wyniki: W grupach badanych stwierdzono istotnie niższe wartości frakcji skracania (FS) (WPW 32 ± 6%, AVNRT 36 ± 4%, p < 0,005) i frakcji wyrzutowej (EF) (WPW 54 ± 7%, AVNRT 55 ± 5%, p < 0,001) w porównaniu z grupą kontrolną (FS 40 ± 5%, EF 62 ± 4%) oraz istotnie niższą FS u chorych z WPW niż AVNRT (p < 0,005). Zaburzenia funkcji rozkurczowej LV stwierdzono u 20 (80%) chorych z AVNRT i u 55 (83%) pacjentów z WPW. Skala częstoœci powtarzania epizodów częstoskurczu dodatnio korelowała ze stopniem dysfunkcji rozkurczowej w obu grupach badanych (AVRT: R = 0,67, AVRT: R = 0,52; p < 0,05).
Wnioski: AVNRT i AVRT prowadzą do rozwoju zaburzeń funkcji skurczowej i rozkurczowej lewej komory. Im częściej występują epizody AVRT lub AVNRT, tym większy jest stopień zaburzeń czynności rozkurczowej lewej komory. (Folia Cardiologica Excerpta 2007; 2: 113-119)

Article available in PDF format

View PDF (Polish) Download PDF file