Tom 3, Nr 5 (2008)
Prace badawcze - przedruk
Opublikowany online: 2008-06-20
Wpływ otyłości na zmienność rytmu serca u mężczyzn z zawałem serca
Folia Cardiologica Excerpta 2008;3(5):280-286.
Streszczenie
Wstęp: Wykazano, że otyłość wpływa na zmienność rytmu serca (HRV). Adipokiny (hormonopodobne
peptydy wydzielane przez tkankę tłuszczową) są aktywne biologicznie i oddziałują
na układ sercowo-naczyniowy. Celem niniejszej pracy była ocena wpływu otyłości (BMI ≥ 30)
i stężenia adipokin (leptyna, adiponektyna i rezystyna) na HRV.
Metody: Stężenie adipokin oznaczono w osoczu chorych z ostrym zawałem serca - u 43 otyłych mężczyzn oraz 38 mężczyzn o prawidłowej masie ciała. Przeprowadzono 24-godzinny zapis EKG metodą Holtera wraz z analizą czasową i częstotliwościową HRV.
Wyniki: Pomiary antropometryczne, stężenie leptyny i rezystyny były istotnie wyższe, zaś stężenie adiponektyny niższe w grupie otyłych mężczyzn w porównaniu z grupą mężczyzn o prawidłowej masie ciała. Parametry analizy czasowej (SDNN, SDANN, SDNN-i, rMSSD, p-NN50 i HF) były obniżone u chorych otyłych, podczas gdy wskaźnik LF/HF był podwyższony. Obwód pasa korelował z parametrami HRV silniej niż wskaźnik masy ciała. Zaobserwowano zależności między parametrami HRV i adipokinami: pomiędzy SDNN i leptyną (r= -0,32; p < 0,001) oraz rezystyną (r= -0,26; p < 0,05); SDANN i leptyną (r= –0,26; p < 0,05) oraz rezystyną (r= –0,29; p < 0,001); SDNN-i i rezystyną (r = -0,40; p < 0,001); LF i leptyną (r = 0,22; p < 0.05); HF i rezystyną (r = –0,22; p < 0,05); LF/HF i leptyną (r = 0,46; p < 0,001) oraz rezystyną (r = 0,44; p < 0,001).
Wnioski: Otyłość wiąże się z zaburzeniami równowagi współczulno-przywspółczulnej - z obniżoną aktywnością układu przywspółczulnego i zwiększoną aktywnością układu współczulnego. Zależność między osoczowym stężeniem leptyny oraz rezystyny i parametrami HRV może wskazywać na istnienie związku między stężeniem adipokin i występowaniem zaburzeń autonomicznego układu nerwowego.
Metody: Stężenie adipokin oznaczono w osoczu chorych z ostrym zawałem serca - u 43 otyłych mężczyzn oraz 38 mężczyzn o prawidłowej masie ciała. Przeprowadzono 24-godzinny zapis EKG metodą Holtera wraz z analizą czasową i częstotliwościową HRV.
Wyniki: Pomiary antropometryczne, stężenie leptyny i rezystyny były istotnie wyższe, zaś stężenie adiponektyny niższe w grupie otyłych mężczyzn w porównaniu z grupą mężczyzn o prawidłowej masie ciała. Parametry analizy czasowej (SDNN, SDANN, SDNN-i, rMSSD, p-NN50 i HF) były obniżone u chorych otyłych, podczas gdy wskaźnik LF/HF był podwyższony. Obwód pasa korelował z parametrami HRV silniej niż wskaźnik masy ciała. Zaobserwowano zależności między parametrami HRV i adipokinami: pomiędzy SDNN i leptyną (r= -0,32; p < 0,001) oraz rezystyną (r= -0,26; p < 0,05); SDANN i leptyną (r= –0,26; p < 0,05) oraz rezystyną (r= –0,29; p < 0,001); SDNN-i i rezystyną (r = -0,40; p < 0,001); LF i leptyną (r = 0,22; p < 0.05); HF i rezystyną (r = –0,22; p < 0,05); LF/HF i leptyną (r = 0,46; p < 0,001) oraz rezystyną (r = 0,44; p < 0,001).
Wnioski: Otyłość wiąże się z zaburzeniami równowagi współczulno-przywspółczulnej - z obniżoną aktywnością układu przywspółczulnego i zwiększoną aktywnością układu współczulnego. Zależność między osoczowym stężeniem leptyny oraz rezystyny i parametrami HRV może wskazywać na istnienie związku między stężeniem adipokin i występowaniem zaburzeń autonomicznego układu nerwowego.
Słowa kluczowe: otyłośćzmienność rytmu sercazawał serca