Znaczenie badania ergospirometrycznego w diagnostyce choroby wieńcowej

Streszczenie

Choroba wieńcowa obejmuje stany niedokrwienia mięśnia sercowego wiążące się ze zmianami w tętnicach wieńcowych. Dławica piersiowa jest zespołem klinicznym charakteryzującym się bólem związanym z niedokrwieniem mięśnia sercowego. Częstość dławicy zwiększa się wraz z wiekiem u osób obojga płci. W wytycznych ACC/AHA kardiologiczną próbę wysiłkową zaleca się jako pierwsze badanie u pacjentów w stanie stabilnym z podejrzeniem dławicy, jednak czułość i swoistość ograniczają wartość tej metody. Analiza wymiany gazowej w trakcie wysiłku fizycznego w badaniu ergospirometrycznym u osób w chorobą wieńcową odzwierciedla wcześniejsze osiągnięcie AT, zmniejszenie DVO₂/DWR oraz spadek pochłaniania tlenu względem częstości rytmu serca (O_2pulse). Dzięki analizie metabolizmu tlenowego badanie ergospirometryczne ma większą czułość i specyficzność niż kardiologiczna próba wysiłkowa. Analiza gazów oddechowych może być również przydatna w diagnostyce choroby wieńcowej u pacjentów, u których istnieją nieprawidłowości w spoczynkowym zapisie EKG uniemożliwiające rozpoznanie niedokrwienia.