Wartość kliniczna szybkiego testu do oznaczania osoczowego peptydu natriuretycznego typu B w różnicowaniu zastoinowej niewydolności serca i płucnych przyczyn duszności

Streszczenie

Wstęp: Peptyd natriuretyczny typu B (BNP) jest sercowym neurohormonem wydzielanym przez komory serca w odpowiedzi na przeciażenie ciśnieniowe. Celem badania było oszacowanie optymalnego punktu odcięcia dla osoczowego BNP w rozpoznawaniu zastoinowej niewydolności serca (CHF).
Metody: Prospektywnym badaniem objęto 195 chorych hospitalizowanych z powodu duszności. U wszystkich osób pomiaru ciśnienia zaklinowania we włośniczkach płucnych (PCWP) dokonywano za pomocą cewnika Swana-Ganza, a stężenie osoczowego BNP mierzono z zastosowaniem szybkiej metody imunofluorescencyjnej. W tym badaniu PCWP powyżej 12 mm Hg wybrano jako parametr referencyjny rozpoznawania dysfunkcji lewej komory. Chorych podzielono na dwie grupy: jedną grupę stanowili pacjenci z dusznością spowodowaną CHF (n = 134), a drugą - osoby z dusznością spowodowaną chorobami płuc (n = 61).
Wyniki: Punkt odcięcia dla BNP na poziomie 100 pg/ml charakteryzował się 94,34-procentową czułością, 92,13-procentową swoistością i 93,33-procentową dokładnością w różnicowaniu CHF i duszności pochodzenia płucnego. W wieloczynnikowej analizie regresji logistycznej wykazano, że pomiary stężenia BNP są niezależnym czynnikiem istotnie zwiększającym moc predykcyjną innych zmiennych klinicznych w modelach predykcji występowania CHF.
Wnioski: Stężenie BNP o wartości 100 pg/ml lub wyższe w ocenie z zastosowaniem szybkiego testu może być najdokładniejszym niezależnym czynnikiem predykcyjnym obecności lub niewystępowania zastoinowej niewydolności serca.