English Polski
Tom 3, Nr 6-7 (2008)
Prace badawcze - przedruk
Opublikowany online: 2008-08-06

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 469
Wyświetlenia/pobrania artykułu 1232
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Porównanie wyników leczenia u pacjentów poddawanych lub niepoddawanych ocenie progu defibrylacji w czasie wszczepienia kardiowertera-defibrylatora

Burr Hall, Vinodh Jeevanantham, Ethan Levine, James Daubert, Scott McNitt, Fred Morady, Frank Pelosi
Folia Cardiologica Excerpta 2008;3(6-7):342-349.

Streszczenie


Wstęp: Brak możliwości przeprowadzenia oceny progu defibrylacji (DFT) podczas implantacji kardiowertera-defibrylatora (ICD) ze względu na występowanie współistniejących chorób może wpływać na przeżywalność w obserwacji odległej.
Metody: W retrospektywnym przeglądzie przeprowadzonym na University of Michigan (1999-2004) zidentyfikowano 55 pacjentów, u których przeprowadzono implantację ICD bez oceny DFT. Grupę tą porównano pod względem występowania uzasadnionych wyładowań, ich klinicznej skuteczności oraz całkowitej śmiertelności z losowo wybraną grupą osób (n = 57), u których przeprowadzono standardową ocenę DFT.
Wyniki: Oceny DFT nie dokonywano z powodu niskiej wartości ciśnienia tętniczego, migotania przedsionków z niemożnością wykluczenia skrzepliny w lewym przedsionku, skrzepliny w lewej komorze, zastoinowej niewydolności serca i/lub niedokrwienia. W grupie bez oceny DFT liczba uzasadnionych wyładowań była podobna, natomiast łączne przeżycie mniejsze (69,1% vs. 91,2%; p = 0,004) niż w grupie poddawanej ocenie DFT. W grupie bez oceny DFT stwierdzono większą częstość incydentów migotania komór (VF; 9,1% vs. 3,1%; p = 0,037) i zgonów z powodu VF (3 spośród 17 zgonów vs. 0 spośród 5 zgonów) ni¿ w grupie poddawanej ocenie DFT. W analizie wielozmiennej wykazano trend w kierunku zwiększonego ryzyka zgonów w grupie bez oceny DFT [iloraz hazardu (HR) 3,18; 95% przedział ufności (CI) 0,82–12,41; p = 0,095] po uwzględnieniu początkowych różnic rozkładu płci, klasy czynnościowej według Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego (NYHA) oraz wcześniejszego pomostowania tętnic wieńcowych.
Wnioski: Całkowita śmiertelność była większa w grupie bez oceny DFT, gdzie wystąpiło więcej zgonów, które można było przypisywać VF. Ocena DFT powinna więc pozostać standardem postępowania. Mimo to nie należy rezygnować z leczenia za pomocą ICD u pacjentów, którzy spełniają kryteria implantacji, jeżeli jedynym powodem tego miałoby być występowanie sytuacji klinicznych wykluczających ocenę DFT.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF