Prognostyczne znaczenie ujemnego wyniku echokardiograficznej próby dobutaminowej w warunkach submaksymalnego obciążenia - badanie z 3-letnią obserwacją

Streszczenie

Wstęp: Celem badania była ocena wartości predykcyjnej ujemnego wyniku echokardiograficznej próby dobutaminowej w warunkach submaksymalnego obciążenia (NsubDSE) w odniesieniu do występowania poważnych incydentów sercowych.
Metody i wyniki: Analizie poddano pacjentów z ujemnym wynikiem echokardiograficznej próby dobutaminowej należących do dwóch grup wyróżnionych w zależności od przewidywanej maksymalnej częstości rytmu serca (PMHR) (< 85% oraz ≥ 85% PMHR), w których oceniano występowanie poważnych niepożądanych incydentów sercowych w ciągu 3 lat. Spośród 756 pacjentów z ujemnym wynikiem echokardiograficznej próby dobutaminowej u 415 chorych wartość PMHR wyniosła 85% lub więcej. W obu grupach stwierdzono podobny odsetek osób z frakcją wyrzutową powyżej 50% (80,6% vs. 81,9%; p = 0,66). Grupa z NsubDSE charakteryzowała się większą częstością stosowania leków hamujących przewodzenie przez łącze przedsionkowo-komorowe (58,7% vs. 39,9%; p < 0,0001) oraz większą częstością występowania cukrzycy (38,7% vs. 27,6%; p = 0,001). Analiza Kaplana-Meiera nie wykazała różnic przeżycia bez zgonu sercowego (98% vs. 98%; p = 0,88), zawału serca niezakończonego zgonem (94% vs. 94%; p = 0,85) lub wszystkich poważnych incydentów sercowych (81% vs. 78%; p = 0,24). Czynnikami predykcyjnymi incydentów sercowych w analizie wielozmiennej były cukrzyca i zachowana frakcja wyrzutowa (p = 0,005).
Wnioski: W niniejszym badaniu osiągnięcie NsubDSE wiązało się z korzystnym rokowaniem. Uzyskiwano je częściej u chorych na cukrzycę, ale w tej grupie częściej występowały też incydenty sercowe pomimo zachowanej frakcji wyrzutowej. U osób z tej grupy dużego ryzyka wskazana jest więc dalsza diagnostyka choroby wieńcowej.