Leczenie nadciśnienia tętniczego u osób w podeszłym wieku

Abstract

Nadciśnienie tętnicze jest schorzeniem, którego częstość występowania rośnie wraz z wiekiem. U osób po 80. roku życia z powodu wzrostu sztywności naczyń tętniczych najczęściej występuje izolowane nadciśnienie skurczowe. Diagnostyka i leczenie nadciśnienia tętniczego u pacjentów w wieku podeszłym wymagają indywidualizacji postępowania. Skuteczna terapia hipotensyjna, prowadząca do obniżenia wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego, powoduje spadek zachorowalności i śmiertelności również u osób w podeszłym wieku. Wybór właściwego leczenia powinien uwzględniać zarówno wskazania oraz przeciwwskazania do przyjmowania danej grupy leków, jak i potrzeby pacjentów. Wyniki znaczących badań klinicznych dowiodły korzyści ze stosowania diuretyków tiazydowych, blokerów kanałów wapniowych, β-adrenolityków oraz inhibitorów konwertazy angiotensyny w leczeniu nadciśnienia tętniczego u chorych w wieku podeszłym. Korzyści te wykazano u osób powyżej 80. roku życia. Wyniki badania HYVET dostarczyły dowodów potwierdzających, że leczenie indapamidem w monoterapii lub skojarzeniu z perindoprylem u pacjentów najstarszych, zmierzające do osiągnięcia docelowego ciśnienia tętniczego poniżej 150/80 mm Hg, jest korzystne i wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zgonu z powodu udaru mózgu oraz innych przyczyn, a także z redukcją częstości występowania niewydolności serca.