Współczesne możliwości wykorzystania terapeutycznego aktywacji i hamowania naczyniowych receptorów adrenergicznych oraz wazopresynowych

Streszczenie

Receptory adrenergiczne i wazopresynowe należały do pierwszych receptorów, których aktywacja i blokowanie były wykorzystane kliniczne. Skurcz mięśniówki gładkiej naczyń krwionośnych jest wyzwalany w wyniku aktywacji receptorów znajdujących się na powierzchni błony komórkowej. Do podstawowych receptorów, których pobudzenie wywołuje skurcz mięśniówki gładkiej naczyń w tętnicy oporowej, należą receptory adrenergiczne typu α_b, wazopresynowe typu V1 czy receptory dla angiotensyny II typu 1. Wraz z odkrywaniem kolejnych grup leków, bezpieczniejszych i efektywniejszych, zastosowanie środków działających na receptory adrenergiczne i wazopresynowe zmieniało się, wobec czego z czasem zrewidowano wskazania rejestracyjne leków.
Obecnie wiadomo, że skutki działania leków na naczyniowe receptory adrenergiczne i wazopresynowe wykraczają poza prosty mechanizm związany ze skurczem i rozkurczem mięśniówki gładkiej. Ponadto nowym punktem uchwytu mogą być elementy pozareceptorowe w procesie aktywacji tych receptorów.