Echokardiograficzna manifestacja zmian w układzie sercowo-naczyniowym u pacjentów z układowymi chorobami tkanki łącznej

Abstract

Układowe choroby tkanki łącznej są poważnym wyzwaniem dla klinicystów, ze względu na złożoność patofizjologii, różnorodność objawów i fakt zajęcia przez proces chorobowy wielu układów, w tym sercowo-naczyniowego. Do najczęściej występujących chorób z tej grupy należą: reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, twardzina układowa i zapalenie skórno-mięśniowe. Poglądy na temat częstości i znaczenia klinicznego opisywanych zmian w sercu nie są zgodne. Wielu autorów sądzi, że zmiany te są słabo wyrażone i zazwyczaj nie mają większego znaczenia.
Wśród patologii opisywanych w badaniu echokardiograficznym u pacjentów z układowymi chorobami tkanki łącznej najczęściej obserwuje się zapalenie osierdzia, zmiany zastawkowe bez znaczenia hemodynamicznego, zaburzenia funkcji rozkurczowej i skurczowej lewej komory, nieinfekcyjne zapalenie wsierdzia. W przebiegu tocznia układowego stosunkowo rzadko stwierdza się istotne nadciśnienie płucne, choć zawsze należy rozważyć jego obecność w przypadku niedomykalności zastawki płucnej i dysfunkcji prawej komory.
Występowanie zmian w układzie sercowo-naczyniowym jest często czynnikiem negatywnym rokowniczo, determinującym ciężkość przebiegu procesu chorobowego i stanowi częstą przyczynę śmiertelnych powikłań. Dlatego też bardzo istotne jest monitorowanie echokardiograficzne tej grupy chorych.
Folia Cardiologica Exerpta 2010; 5, 1: 14-19