Tom 5, Nr 2 (2010)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2010-04-29
Problemy współpracy lekarz–pacjent po implantacji stentu
Folia Cardiologica Excerpta 2010;5(2):64-71.
Streszczenie
Pacjenci z chorobą niedokrwienną serca po przebytych zabiegach angioplastyki z implantacją
stentu do tętnicy wieńcowej stanowią dużą i wciąż rosnącą grupę chorych. Leczenie choroby
niedokrwiennej serca jest typowym przykładem terapii przewlekłej, a większość leków o udowodnionej
skuteczności w poprawie odległego rokowania powinna być stosowana nieprzerwanie
do końca życia. Dodatkowym, obowiązkowym elementem terapii po interwencjach na
naczyniach wieńcowych jest czasowe stosowanie pochodnych tienopirydyn. Badania epidemiologiczne
wskazują, że jedynie 50-75% pacjentów prawidłowo przestrzega zasad terapii długoterminowej.
Zaprzestanie farmakoterapii choroby niedokrwiennej serca, a zwłaszcza leczenia
przeciwpłytkowego, jest główną przyczyną występowania zakrzepicy w implantowanym stencie,
ostrego zespołu wieńcowego i nagłego zgonu sercowego. W artykule dokonano analizy czynników
wpływających na ograniczenie farmakoterapii przez pacjentów oraz omówiono sposoby
mogące potencjalnie poprawić zakres i jakość współpracy z pacjentem po zabiegu angiolpastyki
wieńcowej.
(Folia Cardiologica Excerpta 2010; 5, 2: 62-69)
(Folia Cardiologica Excerpta 2010; 5, 2: 62-69)
Słowa kluczowe: współpraca z pacjentemchoroba niedokrwienna sercaprzezskórna interwencja wieńcowazakrzepica w stenciecompliance