Czy inhibitory konwertazy angiotensyny lub blokery receptora dla angiotensyny zapobiegają wystąpieniu cukrzycy? Metaanaliza

Streszczenie

Wstęp: Zapadalność na cukrzycę w ciągu ostatnich lat gwałtownie wzrosła, przy czym szacuje się, że w ciągu kolejnych 15 lat choroba ta rozwinie się u 100 milionów osób. Wpływ leczenia na rozwój cukrzycy de novo nie jest jasny. Autorzy badania przeprowadzili systematyczny przegląd i metaanalizę w celu zbadania wpływu inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACEI) i blokerów receptora dla angiotensyny (ARB) na wystąpienie cukrzycy de novo.
Materiał i metody: Przeszukano bazy danych MEDLINE, EMBASE, BIOSIS, Cochrane od dnia ich powstania aż do lutego 2009 roku. Poszukiwano badań z randomizacją dotyczących świeżych zachorowań na cukrzycę w grupie pacjentów leczonych ACEI lub ARB. Do metaanalizy włączono 18 badań. Zastosowano model efektów losowych i różnice między badaniami oszacowano za pomocą I².
Wyniki: Losowo wybrano 50 451 pacjentów leczonych ACEI lub ARB i 50 397 osób poddanych terapii innymi preparatami. Stosowanie ACEI lub ARB wiązało się ze zmniejszeniem liczby nowych przypadków cukrzycy (RR 0,78, 95% CI 0,70-0,88, p = 0,003 dla ACEI i RR 0,8, 95% CI 0,75-0,86, p < 0,0001 dla ARB). Liczba osób, które należało leczyć, aby zapobiec jednemu nowemu przypadkowi cukrzycy, wyniosła 100 w przypadku ACEI i 50 w przypadku ARB.
Wnioski: Zgromadzone dowody wskazują, że stosowanie ACEI/ARB zapobiega rozwojowi cukrzycy. Może to przynieść szczególne korzyści kliniczne pacjentom z nadciśnieniem tętniczym i stanem przedcukrzycowym lub zespołem metabolicznym.
(Folia Cardiologica Excerpta 2010; 5, 5: 247-256)