Tom 6, Nr 2 (2011)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2011-07-27
Jakość wizualizacji układu żylnego serca w 64-rzędowej tomografii komputerowej
Folia Cardiologica Excerpta 2011;6(2):94-98.
Streszczenie
Wstęp: Wielorzędowa tomografia komputerowa (MSCT) jest badaniem, które w nieinwazyjny
sposób może ocenić anatomię układu żylnego serca. Ocena żył docelowych przed zabiegami
resynchronizacji jest bardzo ważnym elementem postępowania terapeutycznego. Celem niniejszej
pracy badawczej była analiza jakości wizualizacji układu żylnego serca z uwzględnieniem
zatoki wieńcowej i jej głównych dopływów w 64-rzędowej tomografii komputerowej serca.
Materiał i metody: U 220 chorych (129 mężczyzn; średni wiek: 57,2 ± 11,8 roku) wykonano 64-rzędową tomografię komputerową z wykorzystaniem skanera Aquilion 64 (Toshiba Medical Systems, Japonia). W każdym przypadku skanowanie z retrospektywnym bramkowaniem EKG przeprowadzono przy użyciu 64 warstw o grubości 0,5 mm na zatrzymanym oddechu. Wszystkie pomiary i oceny wykonywano na stacjach roboczych Vitrea 2 (Vital Images, Stany Zjednoczone; wersja oprogramowania: 3.9.0.0). Jakość wizualizacji oceniało dwóch doświadczonych w MSCT badaczy, przy wykorzystaniu autorskiej 6-punktowej skali służącej ocenie zatoki wieńcowej i głównych żył serca (0 — naczynie niewidoczne/brak naczynia; 5 — dobrze zakontrastowana struktura naczyniowa).
Wyniki: Najlepszą jakość wizualizacji uzyskano w przypadku zatoki wieńcowej (4,10 ± 1,08), najgorszą — w przypadku żyły przednio-bocznej (2,11 ± 1,10). Średnio liczba zobrazowanych żył w badanej grupie wynosiła 3,2 na pacjenta. Statystycznie więcej żył było widocznych w grupie starszych osób — w grupie powyżej 60. roku życia średnio 3,6 ± 1,1 żyły w porównaniu z grupą młodszych osób (< 60. rż.) — 2,9 ± 1,2 (p = 0,0001). Nie stwierdzono różnic pomiędzy płciami w jakości wizualizacji układu żylnego serca.
Wnioski: Żyły docelowe do resynchronizacji — żyła boczna i tylno-boczna — zwykle są najlepiej widoczne, co potencjalnie może wzmocnić przydatność MSCT.
Folia Cardiologica Excerpta 2011; 6, 2: 94–98
Materiał i metody: U 220 chorych (129 mężczyzn; średni wiek: 57,2 ± 11,8 roku) wykonano 64-rzędową tomografię komputerową z wykorzystaniem skanera Aquilion 64 (Toshiba Medical Systems, Japonia). W każdym przypadku skanowanie z retrospektywnym bramkowaniem EKG przeprowadzono przy użyciu 64 warstw o grubości 0,5 mm na zatrzymanym oddechu. Wszystkie pomiary i oceny wykonywano na stacjach roboczych Vitrea 2 (Vital Images, Stany Zjednoczone; wersja oprogramowania: 3.9.0.0). Jakość wizualizacji oceniało dwóch doświadczonych w MSCT badaczy, przy wykorzystaniu autorskiej 6-punktowej skali służącej ocenie zatoki wieńcowej i głównych żył serca (0 — naczynie niewidoczne/brak naczynia; 5 — dobrze zakontrastowana struktura naczyniowa).
Wyniki: Najlepszą jakość wizualizacji uzyskano w przypadku zatoki wieńcowej (4,10 ± 1,08), najgorszą — w przypadku żyły przednio-bocznej (2,11 ± 1,10). Średnio liczba zobrazowanych żył w badanej grupie wynosiła 3,2 na pacjenta. Statystycznie więcej żył było widocznych w grupie starszych osób — w grupie powyżej 60. roku życia średnio 3,6 ± 1,1 żyły w porównaniu z grupą młodszych osób (< 60. rż.) — 2,9 ± 1,2 (p = 0,0001). Nie stwierdzono różnic pomiędzy płciami w jakości wizualizacji układu żylnego serca.
Wnioski: Żyły docelowe do resynchronizacji — żyła boczna i tylno-boczna — zwykle są najlepiej widoczne, co potencjalnie może wzmocnić przydatność MSCT.
Folia Cardiologica Excerpta 2011; 6, 2: 94–98
Słowa kluczowe: układ żylny sercajakość wizualizacjiresynchronizacja