Terapia resynchronizująca u chorych z niewydolnością serca

Abstract

Niewydolność serca występuje u około 2–3% populacji. Jedną z opcji terapeutycznych w tej grupie chorych jest terapia resynchronizująca (CRT), w przypadku której udowodniono wpływ na zmniejszenie chorobowości oraz śmiertelności u pacjentów z niewydolnością serca w III lub IV klasie według Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego (NYHA), z frakcją wyrzutową lewej komory wynoszącą &le: 35%, powiększonym późnorozkurczowym wymiarem lewej komory serca w badaniu echokardiograficznym > 55 mm oraz wydłużonym czasem trwania zespołów QRS w elektrokardiogramie ≥ 120 ms, poddanych optymalnemu leczeniu farmakologicznemu. Na kongresie Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego w Sztokholmie w 2010 roku zaprezentowano uaktualnione zalecenia dotyczące CRT u chorych z niewydolnością serca.