Wpływ aktywności fizycznej, diety śródziemnomorskiej, palenia tytoniu i różnych zmiennych socjodemograficznych na częstość występowania cukrzycy współistniejącej z otyłością

Streszczenie

Wstęp: Cukrzyca współistniejąca z otyłością albo cukrzyco-otyłość (diabesity) jest jednostką chorobową, która obejmuje występowanie otyłości i cukrzycy typu 2 u tej samej osoby i, podobnie jak w przypadku obu tych chorób, jej rozpowszechnienie wzrasta w krajach uprzemysłowionych. Celem pracy jest określenie wpływu nawyków prozdrowotnych oraz zmiennych socjodemograficznych na występowanie cukrzyco-otyłości. Materiał i metody: Opisowe, przekrojowe badanie 1457 hiszpańskich pracowników, w którym wpływ zdrowych nawyków, takich jak ćwiczenia fizyczne, określono za pomocą Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (IPAQ, International. Physical Activity Questionnaire). Oceniono przestrzeganie diety śródziemnomorskiej i palenie tytoniu, a także zmienne socjodemograficzne, takie jak wiek, płeć i klasa społeczna, mające wpływ na występowanie cukrzyco-otyłości. Wyniki: Częstość występowania cukrzycy współistniejącej z otyłością określanej za pomocą siedmiu skal zwiększała się wraz ze zmniejszeniem poziomu aktywności fizycznej i gorszym przestrzeganiem diety śródziemnomorskiej. W analizie wieloczynnikowej zmiennymi, które najbardziej wpłynęły na pojawienie się cukrzyco-otyłości, były kolejno: wiek powyżej 50 lat, płeć męska oraz niska lub umiarkowana aktywność fizyczna. Wykazano odwrotną zależność między ścisłym przestrzeganiem diety śródziemnomorskiej a cukrzyco-otyłością, chociaż uzyskane wyniki nie zawsze były istotne statystycznie. Natomiast palenie tytoniu, dieta śródziemnomorska i klasa społeczna II–III nie miały wpływu na prawie żadną skalę. Wnioski: Wiek jest czynnikiem ryzyka, który najbardziej zwiększa ryzyko cukrzyco-otyłości, natomiast drugim pod względem siły oddziaływania czynnikiem jest płeć męska.