Porównanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania atorwastatyny 40 mg i rozuwastatyny 20 mg u pacjentów z cukrzycą typu 2, którzy przebyli uprzednio ostry zespół wieńcowy: badanie kliniczne z randomizacją

Streszczenie

Wstęp: Celem tego badania było porównanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania atorwastatyny (40 mg) i rozuwastatyny (20 mg) w dużych dawkach u egipskich pacjentów z cukrzycą typu 2 i dodatnim wywiadem dotyczącym ostrego zespołu wieńcowego. Materiał i metody: W tym otwartym, prospektywnym badaniu klinicznym z randomizacją porównano atorwastatynę w dawce 40 mg raz dziennie (Ator®) z rozuwastatyną 20 mg raz dziennie (Crestor®). Pierwszorzędowym punktem końcowym było zmniejszenie o 50% stężenia cholesterolu frakcji lipoprotein o małej gęstości po 12 tygodniach. Drugorzędowym punktem końcowym było osiągnięcie stężenia cholesterolu frakcji lipoprotein o małej gęstości wynoszącego < 55 mg/dl. Wyniki: U wszystkich 108 uczestników badania, zarówno w grupie leczonej atorwastatyną (n = 59), jak i w grupie przyjmującej rozuwastatynę (n = 49), stwierdzono istotną procentową poprawę w zakresie stężenia cholesterolu frakcji lipoprotein o niskiej gęstości (LDL, low-density lipoproteins), cholesterolu całkowitego, triglicerydów i cholesterolu frakcji lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL, high-density lipoproteins) (p ≤ 0,05). Zmniejszenie stężenia cholesterolu LDL o 50% osiągnięto u 32,2% pacjentów w grupie atorwastatyny i 34,7% pacjentów w grupie rozuwastatyny (p > 0,05). Docelową wartość stężenia cholesterolu LDL wynoszącą poniżej 55 mg/dl uzyskano u 20% chorych w grupie leczonej atorwastatyną i u 18% w grupie rozuwastatyny (p > 0,05). Jeśli chodzi o bezpieczeństwo stosowania, średnia różnica w aktywności aminotransferaz wątrobowych między dwiema grupami była nieistotna (p > 0,05). Objawy mięśniowe wystąpiły u 1,7% pacjentów otrzymujących atorwastatynę w dawce 40 mg i 10,2% pacjentów otrzymujących rozuwastatynę w dawce 20 mg (p > 0,05). Wnioski: W badaniu przeprowadzonym w populacji egipskiej obie statyny w dużych dawkach były porównywalne pod względem skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u pacjentów z cukrzycą typu 2 i ostrym zespołem wieńcowym w wywiadzie.