Wpływ spożycia rumianku na profil lipidowy u chorych na cukrzycę i ze związanymi z nią zaburzeniami metabolicznymi. Przegląd systematyczny i metaanaliza badań z randomizacją i grupą kontrolną

Streszczenie

Wstęp: Niniejsze badanie przeprowadzono w celu rzetelnej analizy danych dotyczących skuteczności działania rumianku na profil lipidowy u chorych na cukrzycę. Metody: Przeszukano bazy PubMed, Scopus, Web of Science i Cochrane Library w celu znalezienia badań z randomizacją i grupą kontrolną (RTC) oceniających wpływ spożycia rumianku na profil lipidowy, które ukazały się do 17 sierpnia 2020 roku. Aby uzyskać średnią ważoną różnic (WMD) i 95% przedziały ufności (CI), zastosowano model efektów losowych. Przeprowadzono metaregresję efektów losowych w celu wykrycia potencjalnej przyczyny heterogeniczności badań. Możliwość wystąpienia błędu systematycznego związanego z wybiórczym publikowaniem wyników sprawdzono za pomocą testów Begga i Eggera. Wyniki: Do metaanalizy włączono cztery badania obejmujące łącznie 254 uczestników. W porównaniu z grupą kontrolną stężenie cholesterolu całkowitego (WMD = –22,40; 95% CI = [–37,85; –6,96]; p = 0,004; I2 = 59,1%) było istotnie niższe w grupach stosujących rumianek. Natomiast stężenia triglicerydów (TG) (WMD = –17,47; 95% CI = [–44,44: 9,50]; p = 0,20; I2 = 74,3%), cholesterolu frakcji lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL-C) (WMD = 0,63; 95 % CI = [–1,38; 2,64]; p = 0,53; I2 = 0,0%) oraz cholesterolu frakcji lipoprotein o niskiej gęstości (LDL-C) (WMD = –10,94; 95% CI = [–23,71; 1,81]; p = 0,09; I2 = 71,3%) w surowicy nie zmieniły się istotnie pod wpływem spożywania rumianku. Wnioski: W przedstawionej metaanalizie wykazano, że rumianek może u chorych na cukrzycę znacząco zmniejszać stężenia TC w surowicy, ale nie ma wpływu na stężenia TG, HDL-C ani LDL-C. Potrzebne są dalsze dobrze zakrojone badania obejmujące duże grupy pacjentów, aby potwierdzić prawdziwość tych ustaleń.