Inhibitory SGLT-2 jako terapia adjuwantowa w leczeniu cukrzycy typu 1

Streszczenie

Bezwzględny niedobór insuliny, który występuje w cukrzycy typu 1 (DM T1) wiąże się z koniecznością stosowania intensywnej funkcjonalnej insulinoterapii jako jedynego właściwego modelu leczenia. Wprowadzenie nowych grup leków hipoglikemizujących w ostatnich latach powoduje rosnące zainteresowanie terapiami adjuwantowymi w DM T1. Terapie te mają na celu wsparcie egzogennej insulinoterapii w osiągnięciu celu terapeutycznego przy jednoczesnym zmniejszeniu ryzyka hipoglikemii i korzystnym wpływie na masę ciała. Jedną z potencjalnych opcji terapeutycznych wydają się inhibitory SGLT-2, czyli flozyny. W poniższej pracy dokonano przeglądu aktualnych badań z zastosowaniem flozyn u pacjentów z DM T1. Taka modyfikacja terapii przyczynia się do poprawy wyrównania metabolicznego bez zwiększania ryzyka ciężkiej hipoglikemii oraz korzystnie wpływa na masę ciała. Przekłada się to na poprawę w stosowaniu się do zaleceń terapeutycznych, a także na poprawę jakości życia i satysfakcji z leczenia. Jednak ze względu na możliwe działania niepożądane, w tym najbardziej niebezpieczne powikłanie, jakim jest euglikemiczna kwasica ketonowa (EuKK), pacjenci przed włączeniem leku wymagają odpowiedniej edukacji w zakresie zapobiegania i leczenia kwasicy.