Stężenia magnezu, cynku i żelaza w surowicy jako parametry mogące mieć istotne znaczenie w skutecznej kontroli cukrzycy typu 1 u dzieci
Streszczenie
Wstęp. Pierwiastki śladowe przyczyniają się do rozwoju cukrzycy i jej powikłań w związku z ich rolą w metabolizmie glukozy i reakcji na stres oksydacyjny. Celem niniejszego badania było ustalenie różnicy w stężeniach magnezu, cynku i żelaza w surowicy między zdrowymi dziećmi a dziećmi z cukrzycą typu 1 (T1DM). Badanie to miało również na celu ustalenie, czy stężenia magnezu, cynku i żelaza w surowicy u dzieci z T1DM są skorelowane z czasem trwania choroby i jakością kontroli glikemii w tej grupie. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 99 dzieci chorych na T1DM i 40 dzieci zdrowych. Stężenia magnezu, cynku i żelaza w surowicy oceniono za pomocą metody fotometrycznej. Wyniki. W grupie dzieci z T1DM stężenia magnezu i cynku (p < 0,001) były istotnie niższe niż w grupie kontrolnej, ale nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic między grupami w stężeniach żelaza (p = 0,13). Mimo że stężenia badanych pierwiastków w surowicy nie różniły się istotnie w zależności od czasu trwania choroby, odkryto, że u dzieci z gorszą kontrolą glikemii stężenia cynku w surowicy były znacznie niższe (p < 0,001), podczas gdy stężenia magnezu i żelaza pozostawały zbliżone (p = odpowiednio 0,07 i 0,21). Wnioski. W badaniu wykazano, że chociaż nie było istotnej różnicy w stężeniach żelaza w surowicy między dziećmi z T1DM a zdrową grupą kontrolną, u dzieci z T1DM stężenia magnezu i cynku w surowicy były istotnie niższe niż w grupie kontrolnej. Stężenia cynku w surowicy bezpośrednio korelowały również z gorszą kontrolą glikemii. Konieczne są dalsze badania w celu ustalenia, czy można wykorzystać suplementację magnezu i cynku lub ich spożycie w diecie do uzyskania lepszej kontroli glikemii u dzieci z T1DM.
