Efekty stosowania insuliny glargine U300 w małych dawkach u osób z niedostateczną kontrolą cukrzycy typu 2. Badanie obserwacyjne u indyjskich pacjentów

Streszczenie

Wstęp: Terapia insulinowa odgrywa ważną rolę w leczeniu cukrzycy. Podstawowym celem insulinoterapii jest osiągnięcie najlepszej możliwej kontroli glikemii bez epizodów hipoglikemii. Analogi insuliny bazowej (BI) pierwszej generacji, takie jak insulina glargine 100 j./ml (Gla-100) i insulina detemir (IDet), zapewniają dłuższe i stabilniejsze działanie niż neutralna protaminowa insulina Hagedorna (NPH), przy niższym ryzyku hipoglikemii. Insulina glargine 300 j./ml (glargine U300, Gla-300) jest długo działającym analogiem insuliny bazowej zatwierdzonym do leczenia cukrzycy. Insulina glargine 300 j./ml ma bardziej stabilny i przedłużony profil farmakokinetyczny/farmakodynamiczny niż insulina glargine 100 j./ml, a czas działania hipoglikemizującego przekracza 24 godziny. Chociaż średnia dzienna dawka insuliny Gla-300 była wyższa, u pacjentów leczonych tą insuliną epizody hipoglikemii występowały rzadziej niż u osób leczonych insuliną Gla-100. Wynika to z dłuższego działania insuliny Gla-300 w porównaniu z insuliną Gla-100, co powoduje bardziej stabilną i trwałą kontrolę glikemii. Formulacja insuliny Gla-100 dostarcza taką samą ilość insuliny jak insulina Gla-300 podana w jednej trzeciej objętości wstrzyknięcia. Konieczne jest ustalenie, czy korzyści kliniczne wynikające z redukcji hipoglikemii obserwowane u chorych leczonych insuliną glargine w badaniach z randomizacją i grupą kontrolną przekładają się na rzeczywistą praktykę kliniczną. Materiał i metody: Do badania włączono 50 chorych na cukrzycę typu 2 z niedostateczną kontrolą glikemii (HbA1c > 7,5), którzy byli leczeni doustnymi lekami hipoglikemizującymi, gotowymi mieszankami insulinowymi lub stosowali insulinoterapię według schematu baza–bolus. U uczestników badania rozpoczęto leczenie insuliną glargine U300 w dawce początkowej 0,2 jm./kg. i analizowano parametry glikemiczne oraz wskaźniki czynności nerek. Ponowną ocenę chorych przeprowadzono po 3 i 6 miesiącach leczenia. Wyniki: Wszystkie parametry kontroli glikemii zmniejszyły się istotnie. W okresie 6-miesięcznej obserwacji odnotowano prawie 50-procentową redukcję glikemii na czczo i glikemii poposiłkowej. Odsetek HbA1c zmniejszył się istotnie w stosunku do wartości wyjściowej po 3 i 6 miesiącach leczenia — odpowiednio o 18% i 29%. Wszystkie zmiany parametrów biochemicznych były istotne statystycznie w obu grupach. Wnioski: U pacjentów z niedostatecznie kontrolowaną cukrzycą typu 2 zmiana leczenia z doustnych leków przeciwcukrzycowych lub innej insuliny na insulinę Gla-300 poprawia kontrolę glikemii, przy niskiej częstości występowania hipoglikemii. Wyniki te potwierdzają skuteczność i bezpieczeństwo stosowania insuliny Gla-300 w warunkach rzeczywistych i pokazują, że Gla-300 jest dobrą opcją insulinoterapii u pacjentów z cukrzycą typu 2.