Analiza serii przypadków pięciu chorych na cukrzycę typu 2 z nadciśnieniem tętniczym, u których stwierdzono obniżenie ciśnienia skurczowego i rozkurczowego oraz średniej wartości ciśnienia tętniczego w 24-godzinnej rejestracji ciśnienia tętniczego

Streszczenie

Wstęp. Nadciśnienie tętnicze jest często wykrywane w cukrzycy typu 2, ponieważ zespół metaboliczny i stan zapalny są dobrze znanymi składowymi tej jednostki chorobowej. Dane dotyczące stosowania remogliflozyny u pacjentów indyjskich nie były dotychczas publikowane, gdyż cząsteczka ta została bardzo niedawno zatwierdzona do leczenia cukrzycy typu 2. W niniejszej pracy przedstawiono serię pięciu przypadków chorych, u których wykonano ambulatoryjne całodobowe monitorowanie ciśnienia tętniczego (ABPM) na początku badania i ponownie po 14 dniach stosowania remogliflozyny dołączonej do rozpoczętej kilka dni wcześniej terapii lekami przeciwnadciśnieniowymi. Materiał i metody. W badaniu przeanalizowano wyniki ABPM wykonanego u pięciorga chorych na cukrzycę (po uzyskaniu od nich świadomej zgody) na początku badania oraz po dwóch tygodniach od rozpoczęcia terapii remogliflozyną dołączoną do wdrożonych kilka dni wcześniej leków przeciwnadciśnieniowych. Analizę statystyczną wyników uzyskanych przed leczeniem i po leczeniu przeprowadzono za pomocą testu t dla prób zależnych. Wyniki. Stwierdzono statystycznie istotne obniżenie średniego ciśnienia tętniczego (MAP) (p = 0,0277) oraz zmniejszenie średnich wartości ciśnienia skurczowego (SBP) w okresie czuwania, będące na granicy istotności statystycznej (p = 0,0541). Wnioski. Terapia etabonianem remogliflozyny w połączeniu z lekami przeciwnadciśnieniowymi spowodowała istotne obniżenie MAP oraz SBP, jednak efekt ten był w głównym stopniu spowodowany działaniem leków przeciwnadciśnieniowych.