Badanie oceniające poziom opieki medycznej i kontroli choroby u chorych na cukrzycę typu 2 na obszarach rolniczych prowincji Ardabil w Iranie w 2017 roku
Streszczenie
Wstęp. Cukrzyca obejmuje grupę zaburzeń metabolicznych charakteryzujących się zwiększeniem stężenia glukozy w surowicy. Choroba ta powoduje poważne zmiany w większości układów organizmu, których następstwem są wczesne lub odległe powikłania skutkujące niepełnosprawnością, wysokimi koszami medycznymi i zwiększoną śmiertelnością. Niniejsze badanie przeprowadzono w celu oceny opieki medycznej i kontroli choroby u pacjentów z cukrzycą typu 2 zamieszkujących wiejskie tereny prowincji Ardabil i poprawy wskaźników opieki przez przedstawienie uzyskanych wyników władzom regionalnym.
Materiał i metody. W tym przekrojowym opisowo-analitycznym badaniu uczestniczyło 360 chorych na cukrzycę typu 2 zamieszkujących wiejskie tereny prowincji Ardabil. Do doboru próby zastosowano metodę losowania zespołowego (cluster sampling), a dane zebrano za pomocą kwestionariusza, przeprowadzając wywiady z chorymi oraz przeglądając ich dokumentację medyczną. W analizie uwzględniono trzy kategorie czynników — demograficzne, kliniczne i społeczno-ekonomiczne. Dane analizowano za pomocą testów statystycznych Chi-kwadrat i Friedmana przy użyciu oprogramowania SPSS w wersji 20.
Wyniki. Wyniki testu Chi-kwadrat wskazywały na istotny związek między stanem cywilnym chorych (p = 0,032) i występowaniem powikłań cukrzycy (p = 0,10) a poziomem opieki, między liczbą członków rodziny chorych (p = 0,001) i wskaźnikiem masy ciała (p = 0,006) a poziomem kontroli cukrzycy, a także między stosowaniem leków zgodnie z zaleceniami lekarskimi a poziomem opieki i kontroli (p = 0,003). Wyniki statystycznego testu rang Friedmana wykazały, że wiek jest zmienną o najwyższej średniej rang i największym wpływie na poziom opieki i kontrolę cukrzycy, nato- miast zmienną o najniższym wyniku i najmniejszym wpływie na poziom opieki i kontroli cukrzycy była edukacja żywieniowa.
Wnioski. W badaniu wykazano, że największe znaczenie w zapobieganiu rozwojowi powikłań cukrzycy mają zmiana stylu życia, przestrzeganie diety, kontrola masy ciała, stosowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza i realizowanie programu samoopieki.
