Tom 3, Nr 4 (2017)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2017-11-17

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 550
Wyświetlenia/pobrania artykułu 6920

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Elektrofizjologiczna ocena stanu nerwów łydkowych u chorych na cukrzycę typu 2 bez objawów neuropatii obwodowej

Raju Panta1, Dilip Thakur2, Bishnu Hari Paudel Hari Paudel2
Diabetologia Praktyczna 2017;3(4):141-146.

Streszczenie

Wstęp. Powszechnie wiadomo o występowaniu neuropatii u chorych na cukrzycę typu 2 (T2DM). Mniej uwagi poświęca się jednak występującym u tych chorych zmianom elektrofizjologicznym w nerwach obwodowych, zwłaszcza przed rozwojem jawnej neuropatii
obwodowej. W związku z tym autorzy przeprowadzili badanie mające na celu ocenę parametrów elektrofizjologicznych nerwów łydkowych obu kończyn dolnych u chorych na T2DM bez objawów neuropatii obwodowej.
Materiał i metody. Do badania włączono 35 mężczyzn z T2DM oraz 35-osobową grupę kontrolną złożoną z dopasowanych pod względem wieku i płci osób bez jakichkolwiek objawów neuropatii obwodowej ani chorób zakaźnych, ogólnoustrojowych, metabolicznych czy neuropsychiatrycznych. Od wszystkich uczestników przed rozpoczęciem badania uzyskano pisemną zgodę na udział w nim. Obustronne badanie przewodnictwa nerwowego (NCS) w nerwach łydkowych w obu grupach wykonano w pracowni elektrofizjologicznej, w temperaturze 26 ± 2ºC, z zastosowaniem standardowej antydromowej metody stymulacji. Zmierzono latencję, szybkość przewodzenia, amplitudę i czas trwania obustronnych czuciowych potencjałów czynnościowych (SNAP) w nerwach łydkowych, a następnie porównano uzyskane wyniki.
Wyniki. U chorych na T2DM stwierdzono zmniejszoną amplitudę potencjałów SNAP w nerwach łydkowych obu kończyn w porównaniu z osobami z grupy kontrolnej (lewa: 12,46 ± 3,77 μV vs. 16,42 ± 4,58 μV; p = 0,000; prawa: 11,96 ± 4,45 μV vs. 16,62 ± 6,20 μV; p = 0,001), chociaż wartości te znajdowały się powyżej progu wartości prawidłowych wynoszących ≥ 4 μV. Czas trwania potencjałów SNAP w nerwach łydkowych obu kończyn był dłuższy u chorych na T2DM niż w grupie kontrolnej (lewa: 1,99 ± 0,38 ms vs. 1,67 ± 0,27 ms; p = 0,000; prawa: 1,92 ± 0,47 ms vs. 1,55 ± 0,33 ms; p = 0,000).
Wnioski. Niższa amplituda i dłuższy czas trwania potencjałów SNAP w nerwach łydkowych obu kończyn dolnych to zmiany elektrofizjologiczne wskazujące na neuropatię obwodową u chorych na T2DM, które można stwierdzić przed wystąpieniem objawów klinicznych neuropatii obwodowej.