Stosowanie leków przeciwcukrzycowych i ryzyko nowotworów u chorych na cukrzycę typu 2
Streszczenie
Wstęp. W cukrzycy typu 2 obserwuje się podwyższone ryzyko wystąpienia wielu typów nowotworów. Wpływ leków przeciwcukrzycowych na to ryzyko wciąż pozostaje przedmiotem kontrowersji. Celem niniejszej pracy obserwacyjnej była ocena ryzyka powstania nowotworu złośliwego związanego ze stosowaniem najczęściej używanych leków przeciwcukrzycowych.
Materiał i metody. Badaniem objęto 213 pacjentów (118 kobiet) leczonych z powodu z cukrzycy typu 2, u których rozwinęła się choroba nowotworowa, oraz 213 osób z cukrzycą typu 2 bez choroby nowotworowej, dopasowanych pod względem wieku i płci do grupy badanej metodą przypadek–kontrola w stosunku 1:1. Datę rozpoznania cukrzycy przyjęto jako „datę indeksowania” i ta sama data kalendarzowa została użyta dla każdej pary przypadek–kontrola.
Wyniki. Zarówno w analizie jednoczynikowej, jak i wieloczynnikowej regresji logistycznej stosowanie metforminy wiązało się z redukcją ryzyka nowotworu, podczas gdy podwyższone ryzyko związane z podawaniem insuliny było znamienne tylko w analizie jednoczynnikowej, ale nie w wieloczynnikowej regresji logistycznej. Stosowanie insuliny i pochodnych sulfonylomocznika w monoterapii wiązało się ze znamiennie podwyższonym ryzykiem wystąpienia nowotworów w porównaniu z monoterapią metforminą, podczas gdy w terapii skojarzonej z metforminą ryzyko to zostało zredukowane do poziomu nieistotnego statystycznie.
Wnioski. Wyniki pracy wskazują na ochronne działanie metforminy i potencjalnie niekorzystny wpływ insuliny i pochodnych sulfonylomocznika na ryzyko wystąpienia nowotworów. Rezultaty te powinny być jednak interpretowane z ostrożnością ze względu na relatywnie małą grupę badaną. Niemniej jednak, aby zminimalizować ryzyko nowotworów związane ze stosowaniem leków przeciwcukrzycowych, leczenie metforminą powinno być kontynuowane tak długo, jak długo jest to medycznie akceptowalne i powinna być ona kojarzona z insuliną i pochodnymi sulfonylomocznika w celu neutralizacji ryzyka związanego z podawaniem każdego z tych leków w monoterapii.
