dostęp otwarty

Tom 20, Nr 1 (2023)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2023-05-15
Pobierz cytowanie

Miejsce lisinoprilu w nowoczesnej kardiologii

Anna Szyndler1, Piotr Dobrowolski2, Andrzej Januszewicz3, Artur Mamcarz4, Krzysztof Narkiewicz1, Aleksander Prejbisz2, Andrzej Tykarski5, Jacek Wolf1
DOI: 10.5603/ChSiN.a2023.0002
·
Choroby Serca i Naczyń 2023;20(1):33-39.
Afiliacje
  1. Klinika Nadciśnienia Tętniczego i Diabetologii, Gdański Uniwersytet Medyczny, Gdańsk, Polska
  2. Zakład Epidemiologii, Prewencji Chorób Układu Krążenia i Promocji Zdrowia, Narodowy Instytut Kardiologii Stefana kardynała Wyszyńskiego, Warszawa, Polska
  3. Klinika Nadciśnienia Tętniczego, Narodowy Instytut Kardiologii Stefana kardynała Wyszyńskiego, Państwowy Instytut Badawczy, Warszawa, Polska
  4. III Klinika Chorób Wewnętrznych i Kardiologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Warszawa, Polska
  5. Katedra Hipertensjologii, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Polska

dostęp otwarty

Tom 20, Nr 1 (2023)
Farmakoterapia chorób układu krążenia
Opublikowany online: 2023-05-15

Streszczenie

Choroby układu krążenia dzielą wspólne czynniki ryzyka oraz sposoby farmakoterapii. Celem kardiologii jest ich skuteczne leczenie za pomocą leków o potwierdzonych skuteczności i bezpieczeństwie stosowania w celu ograniczania ryzyka chorobowości i śmiertelności. Jednym z przedstawicieli grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny I, w odniesieniu do którego istnieją dowody skuteczności w szerokim wachlarzu wskazań, jest lisinopril. Badania z wykorzystaniem lisinoprilu dotyczyły szerokiej populacji pacjentów: z nadciśnieniem tętniczym, obarczonych wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, otyłych, starszych, chorych w ostrej fazie zawału serca, z przewlekłą niewydolnością serca, z cukrzycą, cukrzycową chorobą nerek oraz retinopatią cukrzycową. We wszystkich badaniach lisinopril wykazywał się skutecznością nie tylko w obniżaniu ciśnienia tętniczego, lecz także zmniejszał częstość występowania powikłań narządowych i charakteryzował się bardzo dobrym profilem bezpieczeństwa.

Streszczenie

Choroby układu krążenia dzielą wspólne czynniki ryzyka oraz sposoby farmakoterapii. Celem kardiologii jest ich skuteczne leczenie za pomocą leków o potwierdzonych skuteczności i bezpieczeństwie stosowania w celu ograniczania ryzyka chorobowości i śmiertelności. Jednym z przedstawicieli grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny I, w odniesieniu do którego istnieją dowody skuteczności w szerokim wachlarzu wskazań, jest lisinopril. Badania z wykorzystaniem lisinoprilu dotyczyły szerokiej populacji pacjentów: z nadciśnieniem tętniczym, obarczonych wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, otyłych, starszych, chorych w ostrej fazie zawału serca, z przewlekłą niewydolnością serca, z cukrzycą, cukrzycową chorobą nerek oraz retinopatią cukrzycową. We wszystkich badaniach lisinopril wykazywał się skutecznością nie tylko w obniżaniu ciśnienia tętniczego, lecz także zmniejszał częstość występowania powikłań narządowych i charakteryzował się bardzo dobrym profilem bezpieczeństwa.
Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

lisinopril, ACEI, nadciśnienie tętnicze, choroba wieńcowa, nefropatia

Informacje o artykule
Tytuł

Miejsce lisinoprilu w nowoczesnej kardiologii

Czasopismo

Choroby Serca i Naczyń

Numer

Tom 20, Nr 1 (2023)

Typ artykułu

Artykuł przeglądowy

Strony

33-39

Opublikowany online

2023-05-15

Wyświetlenia strony

157

Wyświetlenia/pobrania artykułu

36

DOI

10.5603/ChSiN.a2023.0002

Rekord bibliograficzny

Choroby Serca i Naczyń 2023;20(1):33-39.

Słowa kluczowe

lisinopril
ACEI
nadciśnienie tętnicze
choroba wieńcowa
nefropatia

Autorzy

Anna Szyndler
Piotr Dobrowolski
Andrzej Januszewicz
Artur Mamcarz
Krzysztof Narkiewicz
Aleksander Prejbisz
Andrzej Tykarski
Jacek Wolf

Referencje (34)
  1. Roth GA, Mensah GA, Johnson CO, et al. GBD-NHLBI-JACC Global Burden of Cardiovascular Diseases Writing Group. Global burden of cardiovascular diseases and risk factors, 1990-2019: update from the GBD 2019 Study. J Am Coll Cardiol. 2020; 76(25): 2982–3021.
  2. The ALLHAT Officers and Coordinators for the ALLHAT Collaborative Research Group.. Major outcomes in high-risk hypertensive patients randomized to angiotensin-converting enzyme inhibitor or calcium channel blocker vs diuretic: the Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to Prevent Heart Attack Trial (ALLHAT). JAMA. 2002; 288(23): 2981–2997.
  3. Reisin E, Weir M, Falkner B, et al. Lisinopril versus hydrochlorothiazide in obese hypertensive patients. Hypertension. 1997; 30(1): 140–145.
  4. Hansson L, Lindholm LH, Ekbom T, et al. Randomised trial of old and new antihypertensive drugs in elderly patients: cardiovascular mortality and morbidity the Swedish Trial in Old Patients with Hypertension-2 study. Lancet. 1999; 354(9192): 1751–1756.
  5. Nicolosi GL, Latini R, Marino P, et al. The prognostic value of predischarge quantitative two-dimensional echocardiographic measurements and the effects of early lisinopril treatment on left ventricular structure and function after acute myocardial infarction in the GISSI-3 Trial. Gruppo Italiano per lo Studio della Sopravvivenza nell'Infarto Miocardico. Eur Heart J. 1996; 17(11): 1646–1656.
  6. Packer M, Poole-Wilson PA, Armstrong PW, et al. Comparative effects of low and high doses of the angiotensin-converting enzyme inhibitor, lisinopril, on morbidity and mortality in chronic heart failure. ATLAS Study Group. Circulation. 1999; 100(23): 2312–2318.
  7. Mogensen CE, Neldam S, Tikkanen I, et al. Randomised controlled trial of dual blockade of renin-angiotensin system in patients with hypertension, microalbuminuria, and non-insulin dependent diabetes: the candesartan and lisinopril microalbuminuria (CALM) study. BMJ. 2000; 321(7274): 1440–1444.
  8. Goa KL, Haria M, Wilde MI. Lisinopril. A review of its pharmacology and use in the management of the complications of diabetes mellitus. Drugs. 1997; 53(6): 1081–1105.
  9. Zannad F. Trough/peak ratios of once daily angiotensin converting enzyme inhibitors and calcium antagonists. Am J Hypertens. 1996; 9(7): 633–643.
  10. Song JC, White CM. Clinical pharmacokinetics and selective pharmacodynamics of new angiotensin converting enzyme inhibitors: an update. Clin Pharmacokinet. 2002; 41(3): 207–224.
  11. Tykarski A, Filipiak KJ, Januszewicz A, et al. Zasady postępowania w nadciśnieniu tętniczym — 2019 rok. Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce. 2019; 5(1): 1–86.
  12. Williams B, Mancia G, Spiering W, et al. ESC Scientific Document Group. 2018 ESC/ESH Guidelines for the management of arterial hypertension. Eur Heart J. 2018; 39(33): 3021–3104.
  13. Cushman WC, Ford CE, Einhorn PT, et al. Blood pressure control by drug group in the Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to Prevent Heart Attack Trial (ALLHAT). J Clin Hypertens (Greenwich). 2008; 10(10): 751–760.
  14. Williams B, Mancia G, Spiering W, et al. 2018 ESC/ESH Guidelines for the management of arterial hypertension. Eur Heart J. 2018; 39(33): 3021–3104.
  15. Liang L, Kung JY, Mitchelmore B, et al. Comparative peripheral edema for dihydropyridines calcium channel blockers treatment: A systematic review and network meta-analysis. J Clin Hypertens (Greenwich). 2022; 24(5): 536–554.
  16. Acelajado MC, Hughes ZH, Oparil S, et al. Treatment of resistant and refractory hypertension. Circ Res. 2019; 124(7): 1061–1070.
  17. Williams B, MacDonald TM, Morant S, et al. British Hypertension Society's PATHWAY Studies Group. Spironolactone versus placebo, bisoprolol, and doxazosin to determine the optimal treatment for drug-resistant hypertension (PATHWAY-2): a randomised, double-blind, crossover trial. Lancet. 2015; 386(10008): 2059–2068.
  18. Hall JE, Carmo Jdo, Silva Ada, et al. Obesity-induced hypertension. Circulation Research. 2015; 116(6): 991–1006.
  19. Marcus Y, Shefer G, Stern N. Adipose tissue renin-angiotensin-aldosterone system (RAAS) and progression of insulin resistance. Mol Cell Endocrinol. 2013; 378(1-2): 1–14.
  20. Bang CN, Soliman EZ, Simpson LM, et al. ALLHAT Collaborative Research Group. Electrocardiographic left ventricular hypertrophy predicts cardiovascular morbidity and mortality in hypertensive patients: the ALLHAT study. Am J Hypertens. 2017; 30(9): 914–922.
  21. Fogari R, Zoppi A, Mugellini A, et al. Effects of lisinopril vs hydralazine on left ventricular hypertrophy and ambulatory blood pressure monitoring in essential hypertension. Eur Heart J. 1995; 16(8): 1120–1125.
  22. McDonagh TA, Metra M, Adamo M, et al. ESC Scientific Document Group. 2021 ESC Guidelines for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure. Eur Heart J. 2021; 42(36): 3599–3726.
  23. Garg R, Yusuf S. Collaborative Group on ACE Inhibitor Trials. Overview of randomized trials of angiotensin-converting enzyme inhibitors on mortality and morbidity in patients with heart failure. JAMA. 1995; 273(18): 1450–1456.
  24. Velez M. Advances in contemporary medical management to treat patients with heart failure. Curr Opin Cardiol. 2023; 38(2): 136–142.
  25. Requena-Ibanez JA, Santos-Gallego CG, Zafar MU, et al. SGLT2-Inhibitors on HFpEF patients. Role of ejection fraction. Cardiovasc Drugs Ther. 2022 [Epub ahead of print].
  26. Pająk A, Szafraniec K, Polak M, et al. WOBASZ Investigators. Changes in the prevalence, treatment, and control of hypercholesterolemia and other dyslipidemias over 10 years in Poland: the WOBASZ study. Pol Arch Med Wewn. 2016; 126(9): 642–652.
  27. Lee AF, Dick JB, Bonnar CE, et al. Lisinopril improves arterial function in hyperlipidaemia. Clin Sci (Lond). 1999; 96(5): 441–448.
  28. Butler R, Morris AD, Struthers AD. Lisinopril improves endothelial function in chronic cigarette smokers. Clin Sci (Lond). 2001; 101(1): 53–58.
  29. Enseleit F, Hürlimann D, Lüscher TF. Vascular protective effects of angiotensin converting enzyme inhibitors and their relation to clinical events. J Cardiovasc Pharmacol. 2001; 37(Suppl 1): S21–S30.
  30. Zuanetti G, Latini R, Maggioni AP, et al. Effect of the ACE inhibitor lisinopril on mortality in diabetic patients with acute myocardial infarction: data from the GISSI-3 study. Circulation. 1997; 96(12): 4239–4245.
  31. Weber KT, Brilla CG, Campbell SE, et al. Myocardial fibrosis: role of angiotensin II and aldosterone. Basic Res Cardiol. 1993; 88 Suppl 1: 107–124.
  32. Visseren FLJ, Mach F, Smulders YM, et al. ESC National Cardiac Societies, ESC Scientific Document Group. 2021 ESC Guidelines on cardiovascular disease prevention in clinical practice. Eur Heart J. 2021; 42(34): 3227–3337.
  33. Dobrowolski P, Prejbisz A, Kuryłowicz A, et al. Zespół metaboliczny — nowa definicja i postępowanie w praktyce oraz sekcji Chirurgii Metabolicznej i Bariatrycznej TChP. Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce. 2022; 8(2): 1–26.
  34. NCD Risk Factor Collaboration (NCD-RisC). Worldwide trends in hypertension prevalence and progress in treatment and control from 1990 to 2019: a pooled analysis of 1201 population-representative studies with 104 million participants. Lancet. 2021; 398(10304): 957–980.

Regulamin

Ważne: serwis https://journals.viamedica.pl/ wykorzystuje pliki cookies. Więcej >>

Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach statystycznych, dostosowania serwisu do potrzeb użytkownika (np. język interfejsu) i do obsługi logowania użytkowników. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić opcje dotyczące cookies. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci komputera. Więcej informacji można znaleźć w naszej Polityce prywatności.

Czym są i do czego służą pliki cookie możesz dowiedzieć się na stronie wszystkoociasteczkach.pl.

 

Wydawcą serwisu jest  VM Media Group sp. z o.o., Grupa Via Medica, ul. Świętokrzyska 73, 80–180 Gdańsk

tel. +48 58 320 94 94, faks +48 58 320 94 60, e-mail: viamedica@viamedica.pl