Deprywacja snu a ryzyko rozwoju i skuteczność leczenia nadciśnienia tętniczego

Streszczenie

Sen jest podstawową biologiczną potrzebą organizmu. Rekomendowany czas trwania snu zależy od wieku i u osoby dorosłej wynosi 7–9 h/dobę. W trakcie snu zachodzi wiele zmian w czynności układu sercowo-naczyniowego, w tym ciśnienia tętniczego. Deprywacja snu jest częstym problemem i prowadzi do zwiększenia ryzyka wystąpienia nadciśnienia tętniczego (stanowi ona nieklasyczny modyfikowalny czynnik ryzyka tej choroby). Stwierdzono związek przyczynowy między deprywacją snu oraz drzemkami popołudniowymi a występowaniem nadciśnienia tętniczego. Ten niekorzystny wpływ deprywacji snu nie zależy od wieku ani współwystępowania innych klasycznych czynników ryzyka nadciśnienia tętniczego. Co więcej, deprywacja snu pogarsza kontrolę ciśnienia tętniczego i zwiększa ryzyko zgonu u chorych z już istniejącym nadciśnieniem tętniczym. Proste interwencje polegające na próbie wydłużenia snu (w granicach przyjętych norm dla danego wieku) oraz unikaniu popołudniowych drzemek mogą się istotnie przyczynić do obniżenia ryzyka oraz poprawy skuteczności leczenia nadciśnienia tętniczego. Aktywność fizyczna jest bardzo dobrym sposobem ograniczenia niekorzystnych skutków w układzie krążenia wywoływanych przez deprywację snu. Należy także pamiętać, że deprywacja snu zwiększa ryzyko wystąpienia innych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego, takich jak: zaburzenia lipidowe, cukrzyca typu 2, otyłość, przewlekły stan zapalny i w końcu zespół metaboliczny.