Tom 16, Nr 1 (2019)
Niewydolność serca
Opublikowany online: 2019-03-28
Zalety stosowania spironolaktonu w niewydolności serca u pacjentów z zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory
Choroby Serca i Naczyń 2019;16(1):28-33.
Streszczenie
Głównym celem leczenia chorych na niewydolność
serca z zachowaną frakcją wyrzutową lewej
komory (HFpEF) powinna być poprawa czynności
rozkurczowej lewej komory (LV) wraz ze zmniejszeniem
objawów niewydolności serca (HF) i polepszeniem
jakości ich życia. Dodatkowym celem
leczenia powinna być normalizacja ciśnienia tętniczego
i/lub zapobieganie napadom migotania
przedsionków (AF). Spironolakton stosowany
u chorych z HFpEF wpływał korzystnie na zmiany
anatomiczne oraz poprawiał czynność skurczową
i rozkurczową LV. Regresja przebudowy LV wraz
z poprawą jej czynności skurczowej i rozkurczowej
po podaniu spironolaktonu chorym z HFpEF zaowocowały
w badaniu STRUCTURE znaczącą poprawą
wydolności fizycznej tych chorych ocenianej za
pomocą spiroergometrii. W analizie subpopulacji
z obu Ameryk badania TOPCAT podawanie spironolaktonu
wiązało się z istotnym ograniczeniem:
pierwotnego złożonego punktu końcowego (czas
do zgonu sercowo-naczyniowego + hospitalizacja
z powodu HF + zatrzymanie krążenia), śmiertelności
sercowo-naczyniowej, hospitalizacji z powodu
HF, ponownych hospitalizacji z powodu HF. U chorych
z AF i ze strukturalną chorobą serca dodanie
spironolaktonu do standardowej terapii, włącznie
z amiodaronem, istotnie wydłużyło czas do hospitalizacji
lub kardiowersji z powodu kolejnego napadu
AF. U uczestników badania ASCOT-BPLA z opornym
nadciśnieniem tętniczym spironolakton, podawany
jako 4. lek hipotensyjny, wywołał istotny spadek
ciśnienia skurczowego i rozkurczowego. Oceniając
wyniki badań, w których stosowano spironolakton
u chorych z HFpEF, można zauważyć, że terapia tym
lekiem była stosunkowo bezpieczna, zważywszy
na wiek tych chorych i występujące u nich liczne
inne schorzenia. Dotychczasowe badania, w których
oceniano skuteczność antagonistów receptora
mineralokortykoidowego w HFpEF, nie wskazują
istnienia efektu klasy.
Słowa kluczowe: spironolaktonniewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutowądysfunkcja rozkurczowatolerancja wysiłkowabezpieczeństwo terapii
Referencje
- Pitt B, Zannad F, Remme WJ, et al. The effect of spironolactone on morbidity and mortality in patients with severe heart failure. Randomized Aldactone Evaluation Study Investigators. N Engl J Med. 1999; 341(10): 709–717.
- Zannad F, Alla F, Dousset B, et al. Limitation of excessive extracellular matrix turnover may contribute to survival benefit of spironolactone therapy in patients with congestive heart failure: insights from the randomized aldactone evaluation study (RALES). Rales Investigators. Circulation. 2000; 102(22): 2700–2706.
- Rousseau MF, Gurné O, Duprez D, et al. Belgian RALES Investigators. Beneficial neurohormonal profile of spironolactone in severe congestive heart failure: results from the RALES neurohormonal substudy. J Am Coll Cardiol. 2002; 40(9): 1596–1601.
- Edelmann F, Wachter R, Schmidt AG, et al. Aldo-DHF Investigators. Effect of spironolactone on diastolic function and exercise capacity in patients with heart failure with preserved ejection fraction: the Aldo-DHF randomized controlled trial. JAMA. 2013; 309(8): 781–791.
- Kosmala W, Rojek A, Przewlocka-Kosmala M, et al. Effect of Aldosterone Antagonism on Exercise Tolerance in Heart Failure With Preserved Ejection Fraction. J Am Coll Cardiol. 2016; 68(17): 1823–1834.
- Shah AM, Claggett B, Sweitzer NK, et al. Prognostic importance of impaired systolic function in heart failure with preserved ejection fraction and the impact of spironolactone. Circulation. 2015; 132(5): 402–414.
- Pitt B, Pfeffer MA, Assmann SF, et al. TOPCAT Investigators. Spironolactone for heart failure with preserved ejection fraction. N Engl J Med. 2014; 370(15): 1383–1392.
- Pfeffer MA, Claggett B, Assmann SF, et al. Regional variation in patients and outcomes in the Treatment of Preserved Cardiac Function Heart Failure With an Aldosterone Antagonist (TOPCAT) trial. Circulation. 2015; 131(1): 34–42.
- McManus DD, Hsu G, Sung SH, et al. Cardiovascular Research Network PRESERVE Study. Atrial fibrillation and outcomes in heart failure with preserved versus reduced left ventricular ejection fraction. J Am Heart Assoc. 2013; 2(1): e005694.
- Yusuf S, Pfeffer MA, Swedberg K, et al. CHARM Investigators and Committees. Effects of candesartan in patients with chronic heart failure and preserved left-ventricular ejection fraction: the CHARM-Preserved Trial. Lancet. 2003; 362(9386): 777–781.
- Williams RS, deLemos JA, Dimas V, et al. Effect of spironolactone on patients with atrial fibrillation and structural heart disease. Clin Cardiol. 2011; 34(7): 415–419.
- Chapman N, Dobson J, Wilson S, et al. Anglo-Scandinavian Cardiac Outcomes Trial Investigators. Effect of spironolactone on blood pressure in subjects with resistant hypertension. Hypertension. 2007; 49(4): 839–845.
- Williams B, MacDonald TM, Morant S, et al. British Hypertension Society's PATHWAY Studies Group. Spironolactone versus placebo, bisoprolol, and doxazosin to determine the optimal treatment for drug-resistant hypertension (PATHWAY-2): a randomised, double-blind, crossover trial. Lancet. 2015; 386(10008): 2059–2068.
- Deswal A, Richardson P, Bozkurt B, et al. Results of the randomized aldosterone antagonism in heart failure with preserved ejection fraction trial (RAAM-PEF). J Card Fail. 2011; 17(8): 634–642.
- Mak GJ, Ledwidge MT, Watson CJ, et al. Natural history of markers of collagen turnover in patients with early diastolic dysfunction and impact of eplerenone. J Am Coll Cardiol. 2009; 54(18): 1674–1682.
- Struthers A, Krum H, Williams GH. A comparison of the aldosterone-blocking agents eplerenone and spironolactone. Clin Cardiol. 2008; 31(4): 153–158.