Zilebesiran — pierwszy lek oparty na technologii siRNA w terapii nadciśnienia tętniczego

Streszczenie

STRESZCZENIE Nadciśnienie tętnicze jest najczęstszym czynnikiem ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego (CVD) na świecie. W ostatnich 30 latach częstość występowania nadciśnienia tętniczego podwoiła się. Mimo dostępności wielu leków przeciwnadciśnieniowych, w tym inhibitorów konwertazy angiotensyny i antagonistów receptora AT1 dla angiotensyny, poziom niekontrolowanego ciśnienia tętniczego (BP) u chorych z nadciśnieniem tętniczym pozostaje bardzo wysoki, co przyczynia się do braku optymalizacji ryzyka sercowo-naczyniowego. Leczenie hipotensyjne charakteryzuje się udokumentowanym działaniem kardioprotekcyjnym (każde obniżenie skurczowego BP o 5 mm Hg powoduje obniżenie ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych, zarówno w pierwotnej, jak i wtórnej prewencji CVD o 9% i 11%). Przyczynami braku kontroli BP są nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich i brak wytrwałości w leczeniu, a także inercja terapeutyczna. Dlatego też poszukuje się nowych opcji terapeutycznych poprawiających poziom kontroli BP. Zilebesiran, pierwszy lek oparty na technologii siRNA w leczeniu nadciśnienia tętniczego, jest obecnie testowany w badaniach klinicznych II fazy (KARDIA-1 i KARDIA-2). Wyniki badania I fazy wykazały, że lek ten w pojedynczej dawce pozwalał na trwałe obniżenie skurczowego BP o ponad 22 mm Hg nawet przez 6 miesięcy. Taki efekt wiązał się z unikatowym mechanizmem działania zilebesiranu — zmniejszeniem ilości mRNA angiotensynogenu (AGT) w wątrobie. Zilebesiran zmniejsza stężenie AGT w surowicy o ponad 90%. W badaniach klinicznych lek ten charakteryzował się zadowalającym profilem bezpieczeństwa i był dobrze tolerowany przez chorych. Stosowanie leków wymagających rzadszego przyjmowania przyczyniło się do istotnej poprawy stopnia stosowania się do zaleceń lekarskich przez chorych z zaburzeniami lipidowymi. Dlatego oczekuje się, że konieczność stosowania zilebesiranu najpewniej dwa razy w roku poprawi przestrzeganie zaleceń lekarskich (przestrzeganie i wytrwałość) oraz przyczyni się do poprawy kontroli BP u chorych z nadciśnieniem tętniczym. W artykule podsumowano informacje na temat mechanizmu działania, skuteczności i bezpieczeństwa zilebesiranu oraz przedstawiono najważniejsze argumenty wskazujące na potrzebę wprowadzenia tego leku do praktyki klinicznej.