Nieinwazyjne metody oceny mikrokrążenia siatkówkowego

Streszczenie

Wyjątkowa dostępność układu naczyniowego siatkówki pozwala na ocenę przepływu krwi wieloma nieinwazyjnymi metodami. Dzięki anatomicznemu i funkcjonalnemu podobieństwu mikrokrążenia siatkówkowego do innych naczyń w organizmie stwierdzenie nieprawidłowości w jego zakresie sugeruje ich występowanie również w innych tętnicach, które są trudniej dostępne w badaniu. Od czasu zbudowania przez Helmholtza pierwszego oftalmoskopu badanie naczyń siatkówki przeszło ogromną rewolucję, zwłaszcza w ostatnich 30 latach. Laserowa przepływometria doplerowska służy ocenie przepływu erytrocytów poprzez ocenę odbicia czerwonych krwinek przepływających w naczyniu w stosunku do nieruchomej powierzchni. Metoda ta umożliwia ocenę przepływu w obrębie skóry lub jamy ustnej, ale także ukrwienie uszkodzonych narządów. Dzięki skaningowej laserowej przepływometrii doplerowskiej bada się chociażby współczynnik wyrażający stosunek grubości ściany naczynia do średnicy jego światła, standaryzując tym samym pomiar, który w związku z potencjalnie różnym kalibrem badanego naczynia i odległości od tarczy nerwu wzrokowego w miejscu badania byłby mało porównywalny między pacjentami. System dwuwiązkowego doplera w połączeniu z optyczną tomografią koherentną pozwala na bardzo szczegółowe obrazowanie i ocenę siatkówki. Stosuje się go przede wszystkim do oceny całkowitej prędkości przepływających komórek krwi. Niektóre z powyższych technik mają zastosowanie jedynie naukowe i służą lepszemu zrozumieniu budowy i funkcji siatkówki, inne są stosowane w praktyce klinicznej w celu oceny zarówno strukturalnych, jak i czynnościowych zaburzeń układu tętniczego.