Pacjent z zaostrzeniem niewydolności serca — praktyczne wskazówki postępowania w okresie okołowypisowym

Streszczenie

Niewydolność serca (HF) jest istotnym proble­mem zdrowotnym ze względu na wysoką śmiertel­ność oraz częste hospitalizacje. W wielu krajach, w tym także w Polsce, ostatnie lata wskazują, że hospitalizacje z powodu HF są najczęstszym powodem przyjęć do szpitali. Dlatego zapobiega­nie hospitalizacjom jest niewątpliwie wyzwaniem współczesnej medycyny. Chorzy po przebytym epizodzie zaostrzenia HF charakteryzują się wy­soką śmiertelnością i częstymi ponownymi ho­spitalizacjami szczególnie w okresie od 60 do 90 dni po opuszczeniu szpitala (odpowiednio 15% i 30%), mimo że u większości z nich udaje się uzy­skać istotną poprawę w odpowiedzi na zastoso­wane leczenie. Świadomość najwyższego ryzyka zgonu oraz ponownej hospitalizacji chorych z HF w okresie bezpośrednio po wypisaniu ze szpitala ma implikacje kliniczne i narzuca konieczność odpowiedniego postępowania. Najważniejsza jest optymalizacja terapii. W niniejszym artykule przedstawiono praktyczne wskazówki dotyczące postępowania w okresie przedwypisowym oraz we wczesnej fazie po wypisaniu ze szpitala.