Skuteczność hipotensyjna ramiprilu w grupie pacjentów wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego, z nadciśnieniem tętniczym i współistniejącym obturacyjnym bezdechem sennym

Streszczenie

Wstęp: W przypadku pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i współistniejącym obturacyjnym bezdechem sennym (OSA) niezmiernie istotne jest wybieranie sposobu leczenia hipotensyjnego, który nie tylko zapewni skuteczne obniżenie wartości ciśnienia tętniczego, ale także pozwoli na redukcję ryzyka sercowo-naczyniowego. Celem badania była ocena skuteczności hipotensyjnej ramiprilu u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i współistniejącym OSA.

Materiał i metody: Do badania włączono 52 pacjentów z rozpoznaniem pierwotnego, nieleczonego nadciśnienia tętniczego 1. stopnia oraz obciążonych wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, u których na podstawie badania polisomnograficznego rozpoznano OSA. U wszystkich pacjentów zastosowano ramipril w dawce początkowej 5 mg/dobę. Dawkę zwiększano do 10 mg/dobę w przypadku nieosiągania docelowych wartości ciśnienia tętniczego po 4 tygodniach. Pacjentów oceniano 2-krotnie (wyjściowo i po 12 tygodniach) za pomocą 24-godzinnego automatycznego monitorowania ciśnienia tętniczego (ABPM).

Wyniki: Wyjściowo wartości ciśnienia tętniczego ocenianego w ABPM wynosiły 142,2 ± 8,2 mm Hg w przypadku skurczowego oraz 84,8 ± 7,1 mm Hg w przypadku rozkurczowego ciśnienia tętniczego. Kryteria rozpoznania non-dipper spełniało 46,2% pacjentów. Po 3 miesiącach leczenia ramiprilem obserwowano obniżenie ciśnienia do 124,5 ± 7,8 oraz 75,5 ± 6,2 mm Hg. Stwierdzono także, że u pacjentów z łagodną postacią OSA wartości ciśnienia skurczowego są niższe niż u pacjentów z umiarkowaną postacią tej choroby; trend pozostał istotny nawet po leczeniu.

Wnioski: Ramipril skutecznie obniża wartości ciśnienia tętniczego w grupie pacjentów obciążonych wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, z nadciśnieniem tętniczym 1. stopnia i współistniejącym OSA.