Młody pacjent z otyłością olbrzymią i niewydolnością serca — wpływ treningu fizycznego na przebieg choroby

Streszczenie

Zgodnie z raportem Głównego Urzędu Statystycznego „Stan zdrowia ludności w 2009 r.” problem otyłości dotyczy w Polsce 16,5% mężczyzn i 15% kobiet. W artykule opisano przypadek 32-letniego mężczyzny z otyłością olbrzymią (wskaźnik masy ciała [BMI] 51 kg/m²) i wywiadem 4-letniego nieleczonego nadciśnienia tętniczego, który w 2008 roku był hospitalizowany z powodu objawów niewydolności serca (HF) IV klasy według Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz wysokich wartości ciśnienia tętniczego (RR). W procesie terapeutycznym zastosowano leczenie farmakologiczne, dietę redukcyjną 1000–1200 kcal oraz regularny, stopniowo zwiększany wysiłek fizyczny. Po roku uzyskano zmniejszenie masy ciała o 70 kg (BMI 29,5 kg/m²), wartości RR znormalizowały się, a objawy HF całkowicie ustąpiły. Zadowalające rezultaty udało się utrzymać w sumie przez 2 lata. W 2010 roku pacjent złamał nogę, co zmusiło go do czasowego zaprzestania treningu fizycznego. Jednocześnie przestał przestrzegać ograniczeń dietetycznych. Spowodowało to w ciągu 3 lat gwałtowne zwiększenie masy ciała do 172 kg (BMI 54 kg/m²) i wzrost wartości RR, co wymagało intensyfikacji leczenia hipotensyjnego. Nie obserwowano natomiast objawów HF; nadal utrzymywała się również dobra tolerancja wysiłku.