Tom 11, Nr 6 (2014)
Farmakoterapia chorób układu krążenia
Opublikowany online: 2014-11-28

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 672
Wyświetlenia/pobrania artykułu 2403
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eplerenon — nowoczesna opcja farmakoterapii w niewydolności serca i nadciśnieniu tętniczym

Filip M. Szymański
Choroby Serca i Naczyń 2014;11(6):348-353.

Streszczenie

Układ renina–angiotensyna–aldosteron jest wielopoziomowym układem enzymatycznym, który w organizmie człowieka odpowiada między innymi za kontrolę objętości krążących płynów, regulację gospodarki jonowej, a przez to — również za wartości ciśnienia tętniczego. Eplerenon, jako selektywny antagonista aldosteronu, jest lekiem o szerokim korzystnym działaniu na układ sercowo-naczyniowy. Stosowanie go u pacjentów w takich wskazaniach, jak nadciśnienie tętnicze czy niewydolność serca, cechuje udowodniona w badaniach klinicznych skuteczność, a także wiąże się z obniżeniem ryzyka występowania działań niepożądanych. Jest to spowodowane istotnymi różnicami między eplerenonem a drugim przedstawicielem klasy antagonistów aldosteronu — spironolaktonem, lekiem starszym, powodującym więcej działań niepożądanych. W poniższym artykule nakreślono podstawowe różnice związane ze stosowaniem obu leków oraz zwrócono uwagę na ich miejsce we współczesnej farmakoterapii. Jednocześnie podkreślono, że — decydując się na zastosowanie antagonisty aldosteronu w codziennej praktyce klinicznej — należy wybierać lek dobrze przebadany, o udowodnionych korzyściach dla pacjentów przy jednoczesnym niskim ryzyku działań niepożądanych.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF