Leczenie przeciwzakrzepowe chorych z migotaniem przedsionków i przewlekłą chorobą nerek w stadiach 3.–5.

Streszczenie

Zależność między migotaniem przedsionków (AF) a przewlekłą chorobą nerek (CKD) wykracza poza współistnienie wynikające z dużego rozpowszechnienia obu jednostek chorobowych. Coraz więcej danych przemawia za faktem, że związek między AF i CKD ma charakter dwukierunkowej zależności przyczynowo-skutkowej. Leczenie przeciwkrzepliwe pacjentów z AF i CKD to trudne zagadnienie kliniczne. Chorych z upośledzoną funkcją nerek cechuje zwiększone ryzyko zarówno powikłań zakrzepowo-zatorowych, jak i krwotocznych, co wymaga szczególnej uwagi oraz indywidualizacji terapii przeciwkrzepliwej, zwłaszacza w bardziejzaawansowanych stadiach CKD. Dodatkowo funkcja nerek może się zmieniać w czasie pod wpływem wielu czynników, co powoduje konieczność dostosowania dawek oraz nierzadko schematu leczenia do funkcji nerek. W poniższej pracy omówiono zasady terapii zarówno antagonistami witaminy K, jak i nowymi lekami przeciwkrzepliwymi chorych z CKD w stadium 3.–5., u których występuje AF.