Tom 10, Nr 3 (2013)
Nadciśnienie tętnicze
Opublikowany online: 2013-06-19

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 1003
Wyświetlenia/pobrania artykułu 1641
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Częstość pracy serca a leczenie niepowikłanego nadciśnienia tętniczego

Maciej Krzysztof Kluk, Beata Wożakowska-Kapłon
Choroby Serca i Naczyń 2013;10(3):123-130.

Streszczenie

Spoczynkową częstość pracy serca zidentyfikowano jako niezależny czynnik ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz zgonu u pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym. Główną grupą leków hipotensyjnych, które jednocześnie mogą służyć do kontroli czynności serca, są antagoniści receptorów beta-adrenergicznych (beta-adrenolityki). W wielu dużych badaniach i metaanalizach przeprowadzonych w pierwszej dekadzie XXI wieku zasugerowano, że zastosowanie klasycznych beta-adrenolityków w terapii hipotensyjnej może się wiązać ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia udarów mózgu i przemijających napadów niedokrwiennych, w tym zakończonych zgonem. Postulowany mechanizm tej obserwacji jest związany z brakiem redukcji centralnego ciśnienia w tętnicy głównej, co bezpośrednio wpływa na zwiększenie ryzyka wystąpienia epizodów niedokrwiennych lub krwotocznych w mózgu. Ten niekorzystny efekt nie dotyczy grupy beta-adrenolityków wazodylatacyjnych (karwedilolu i nebiwololu), szczególnie korzystnych i bezpiecznych u młodych chorych z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym. Leki te nadal pozostają w grupie leków hipotensyjnych pierwszego wyboru podczas rozpoczynania monoterapii niepowikłanego nadciśnienia tętniczego.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF