Częstość pracy serca a leczenie niepowikłanego nadciśnienia tętniczego

Streszczenie

Spoczynkową częstość pracy serca zidentyfikowano jako niezależny czynnik ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz zgonu u pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym. Główną grupą leków hipotensyjnych, które jednocześnie mogą służyć do kontroli czynności serca, są antagoniści receptorów beta-adrenergicznych (beta-adrenolityki). W wielu dużych badaniach i metaanalizach przeprowadzonych w pierwszej dekadzie XXI wieku zasugerowano, że zastosowanie klasycznych beta-adrenolityków w terapii hipotensyjnej może się wiązać ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia udarów mózgu i przemijających napadów niedokrwiennych, w tym zakończonych zgonem. Postulowany mechanizm tej obserwacji jest związany z brakiem redukcji centralnego ciśnienia w tętnicy głównej, co bezpośrednio wpływa na zwiększenie ryzyka wystąpienia epizodów niedokrwiennych lub krwotocznych w mózgu. Ten niekorzystny efekt nie dotyczy grupy beta-adrenolityków wazodylatacyjnych (karwedilolu i nebiwololu), szczególnie korzystnych i bezpiecznych u młodych chorych z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym. Leki te nadal pozostają w grupie leków hipotensyjnych pierwszego wyboru podczas rozpoczynania monoterapii niepowikłanego nadciśnienia tętniczego.