Stosowanie doustnych leków przeciwkrzepliwych należy do codziennej praktyki większości lekarzy. Skuteczność i bezpieczeństwo takiej terapii zależą zarówno od właściwego postępowania w określonych warunkach klinicznych, jak i od odpowiedniej reakcji na ich zmianę. Powszechnie uznawane zalecenia w tej dziedzinie, opracowywane raz na kilka lat przez Grupę Roboczą American College of Chest Physicians (ACCP) ds. Leczenia Przeciwzakrzepowego, są na tyle obszerne i szczegółowe, że ich bezpośrednie wykorzystanie w codziennej praktyce bywa niekiedy utrudnione.
Niniejsza praca jest próbą praktycznego zaadaptowania tych zaleceń. Zwięźle przedstawiono zasady profilaktyki i terapii różnych stanów klinicznych, tak aby poszczególne zalecenia mogły na co dzień stanowić punkt odniesienia dla lekarzy powszechnie stosujących ten rodzaj terapii u swoich chorych.
Omówiono między innymi zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo- zatorowej, leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej i zatorowości płucnej, a także zapobieganie zatorom systemowym u chorych z ostrym zawałem serca, z wszczepionymi mechanicznymi, sztucznymi zastawkami serca, z wszczepionymi biologicznymi zastawkami serca, z wadami zastawkowymi oraz z migotaniem przedsionków.