Zmiany otępienne są coraz częstszym problemem dotykającym polskie społeczeństwo. U ich podłoża leżą 2 główne przyczyny: choroba Alzheimera i patologie naczyniowe. Zarówno w badaniach epidemiologicznych, jak i prospektywnych wykazano, że wieloletnie nadciśnienie tętnicze może prowadzić do upośledzenia funkcji poznawczych i rozwoju objawów otępiennych. Nadciśnienie tętnicze sprzyja wystąpieniu udarów mózgu, a także zmianom istoty białej centralnego układu nerwowego. W piśmiennictwie istnieją kontrowersje dotyczące roli nadciśnienia tętniczego w patogenezie choroby Alzheimera.
Dotychczasowe, kilkuletnie badania nie odpowiedziały jednoznacznie na pytanie, czy leczenie hipotensyjne zmniejsza ryzyko rozwoju zmian otępiennych. Można jednak sądzić, że skuteczna terapia hipotensyjna stosowana przez kilkanaście lat istotnie zmniejszy częstość tych zmian u chorych z nadciśnieniem tętniczym. Największe nadzieje pokłada się w stosowaniu antagonistów wapnia z grupy pochodnych dihydropirydynowych, które w badaniu Syst-Eur hamowały rozwój zarówno zmian otępiennych pochodzenia naczyniowego, jak i zmniejszały częstość choroby Alzheimera.
Niniejsza praca jest próbą zestawienia najnowszych informacji dotyczących tego zagadnienia.